1. | (ო, მუჰამმედ) განა არ გაგვიხსნია და არ გაგვიფართოებია შენთვის მკერდი შენი? |
2. | და არ ჩამოგხსენით ტვირთი, |
3. | რომელსაც შენ წელში მოეღუნე? |
4. | და აღგიმაღლეთ ხსოვნა შენი |
5. | რამეთუ, უეჭველად, სიმძიმეს ახლავს შემსუბუქება; |
6. | უეჭველად, სიმძიმეს ახლავს შემსუბუქება! |
7. | და როცა მოიცლი, წამოდექი და იშრომე |
8. | და შენი ღმერთისკენ გაესწრაფე! |