1. | ვფიცავ, მზეს და მის ნათებას! |
2. | და მთვარეს, როცა მას მიჰყვება! |
3. | და მზეს, როცა გამობრწყინდება! |
4. | ღამეს, როცა მას (მზეს) ფარავს! |
5. | ზეცას და ამგებსა მისას! |
6. | მიწას და გამშლელსა მისას! |
7. | სულსა და ჩამომყალიბებელსა მისას! |
8. | და მისთვის (სულისთვის) უკეთურობისა და მორჩილების შთამგონებელსა! |
9. | წარმატებულია იგი ვინც გამოასწორა თავისი ნაკლი |
10. | და წააგო მან, ვინც დაფარა თავისი ნაკლი, და არ შეეცადა მის გამოსწორებას |
11. | თავიანთი აღვირახსნილობიდან გამომდინარე, ცრუდ შერაცხეს (ალლაჰი და შუამავალი მისი) სემუდის (ხალხმა). |
12. | როცა ყველაზე მეამბოხენი შეიყარნენ, |
13. | მაშინ უთხრა მათ ალლაჰის შუამავალმა: ალლაჰის აქლემია და დაარწყულეთ იგი! |
14. | ცრუდ შერაცხეს იგი და დაკლეს აქლემი. ღმერთმა მათმა გაანადგურა ისინი მათი ცოდვებისთვის და გაასწორა მიწასთან იგი (მიუზღო, რაც ეკუთვნოდათ)! |
15. | და არცა ჯავრობს შედეგსა მისსა! |