1. |
ვფიცავ, მზეს და მის ნათებას! |
2. |
და მთვარეს, როცა მას მიჰყვება! |
3. |
და მზეს, როცა გამობრწყინდება! |
4. |
ღამეს, როცა მას (მზეს) ფარავს! |
5. |
ზეცას და ამგებსა მისას! |
6. |
მიწას და გამშლელსა მისას! |
7. |
სულსა და ჩამომყალიბებელსა მისას! |
8. |
და მისთვის (სულისთვის) უკეთურობისა და მორჩილების შთამგონებელსა! |
9. |
წარმატებულია იგი ვინც გამოასწორა თავისი ნაკლი |
10. |
და წააგო მან, ვინც დაფარა თავისი ნაკლი, და არ შეეცადა მის გამოსწორებას |
11. |
თავიანთი აღვირახსნილობიდან გამომდინარე, ცრუდ შერაცხეს (ალლაჰი და შუამავალი მისი) სემუდის (ხალხმა). |
12. |
როცა ყველაზე მეამბოხენი შეიყარნენ, |
13. |
მაშინ უთხრა მათ ალლაჰის შუამავალმა: ალლაჰის აქლემია და დაარწყულეთ იგი! |
14. |
ცრუდ შერაცხეს იგი და დაკლეს აქლემი. ღმერთმა მათმა გაანადგურა ისინი მათი ცოდვებისთვის და გაასწორა მიწასთან იგი (მიუზღო, რაც ეკუთვნოდათ)! |
15. |
და არცა ჯავრობს შედეგსა მისსა! |