1. |
როცა მზე წყვდიადში გაეხვევა, |
2. |
და როცა ვარსკვლავები ჩამოცვივდებიან, |
3. |
და როცა მთები ამოძრავდებიან, |
4. |
და როცა მაკე აქლემებზე ხელს აიღებენ, |
5. |
და როცა ცხოველები შეიკრიბებიან , |
6. |
და როცა ზღვებს ალი მოედება, |
7. |
და როცა სულები შეერწმულ იქნებიან |
8. |
და როცა ცოცხლად დამარხულ გოგოს ჰკითხავენ: |
9. |
რა ცოდვისთვის მოიკლა? |
10. |
და როცა ფურცლები გადაიშლება, |
11. |
და როცა ზეცა გაიხსნება |
12. |
და როცა ჯოჯოხეთი გახურდება |
13. |
და როცა სამოთხე მოახლოვდება, |
14. |
გაიგებს სული, თუ რა მოიტანა |
15. |
შეხედეთ, ღამით მანათობელ და დღისით განაბულ ვარსკვლავებს, |
16. |
ჰორიზონტზე რომ ჩნდებიან და კვლავ ქრებიან! |
17. |
ვფიცავ ღამეს, როცა ბნელდება, |
18. |
და დილას, როცა თენდება! |
19. |
უეჭველად, იგია (წმინდა ყურანი) ძვირფასი შუამავალის (მთავარანგელოზ ჯებრაილის) გადმოცემული სიტყვა, |
20. |
(შუამავალს – მთავარანგელოზ ჯებრაილს) ძალა აქვს მინიჭებული ტახტის მეუფის მხრიდან და ღირსეულია მის (ალლაჰის) წინაშე, |
21. |
მორჩილი და სანდო! |
22. |
და მეგობარი (შუამავალი მუჰამმედი) თქვენი არ არის შეშლილი! |
23. |
უეჭველად, მან გარკვევით იხილა იგი (ჯებრაილი) ცის კაბადონზე! |
24. |
და იგი არაა, რომ დაფაროს თქვენგან რაც ზეშთაეგონა! |
25. |
და ეს არ არის სიტყვა ჩაქოლილი ეშმაკისა! |
26. |
მაშ, საითკენ მიეშურებით? |
27. |
ის მხოლოდ შეგონებაა სამყაროთათვის, |
28. |
იმათთვის, ვისაც სურს თქვენგან, რომ დაადგეს ჭეშმარიტებას! |
29. |
და ვერაფერს ისურვებთ, თუ არაა ნება ალლაჰისა, სამყაროთა ღმერთისა! |