| 1. | მოიქუფრა და სახე შეაქცია, |
| 2. | რადგან ბრმა მოვიდა მასთან. |
| 3. | უნდა რამ გამცნოს შენ: ეგებ განწმენდა სურს მას, |
| 4. | ან მიიღოს შეგონება და უშველოს შეგონებამ მას?! |
| 5. | მაგრამ ვისაც შეგონება არ ესაჭიროება , |
| 6. | თუმცაღა შენ მიილტვი მისკენ, |
| 7. | და არაა ვალი შენი, განიწმინდება თუ არ იგი! |
| 8. | მაგრამ ვინც მოგეახლოს წადილით |
| 9. | და შიშობს ღმერთისგან იგი, |
| 10. | მაგრამ შენ არ აქცევ ყურადღებას მას! |
| 11. | არა! უეჭველად, იგია შეგონება! |
| 12. | და ვინც ინებებს, შეიგონებს იგი! |
| 13. | იგი (ყურანი) ფურცლებშია ღირსეულში |
| 14. | ამაღლებული, წმინდა, |
| 15. | მწერალთა ხელით (დაწერილი) |
| 16. | ღირსეულთა, უბიწოთა. |
| 17. | წყეულიმც იყოს (ურწმუნო) ადამიანი! რა უმადურია იგი! |
| 18. | (ალლაჰმა) რისგან გააჩინა იგი? |
| 19. | გააჩინა ერთი წვეთი წყლისგან იგი და თანაზომიერება უბოძა მას, |
| 20. | მერე გზა გაუადვილა, |
| 21. | მერე სული ააცალა და ასე დამარხა საფლავად იგი. |
| 22. | შემდეგ, როცა ინებებს, აღადგენს მას! |
| 23. | არა, არ შეასრულა რაც უბრძანა მას! |
| 24. | |
| 25. | უეჭველად, ჩვენ წვიმა უხვად გავაწვიმეთ, |
| 26. | მერე მიწა (ავაფუეთ) ნაპრალ-ნაპრალ გავაპეთ, |
| 27. | და აღმოვაცენეთ მასზე მარცვალი, |
| 28. | ვაზი და სამყურა |
| 29. | ზეთისხილი და ფინიკი, |
| 30. | და ბაღები ხშირი |
| 31. | ხილეული და ბალახები, |
| 32. | სარგებლად თქვენთვის და თქვენი საქონლისთვის! |
| 33. | მაგრამ როცა მოევლინება თავზარდამცემი (გამაყრუებელი) ხმა, |
| 34. | იმ დღეს გაიქცევა ადამიანი ღვიძლი ძმისგან, |
| 35. | დედისგან, მამისგან, |
| 36. | მეუღლისგან და შვილებისგან! |
| 37. | იმ დღეს ყოველ მათგანს თავისი საზრუნავი ექნება! |
| 38. | იმ დღეს ნათელმოფენილი სახენი იქნება, |
| 39. | გაცინებული, მომღიმარი! |
| 40. | იმ დღეს მტვერში გახვეული სახენი იქნება, |
| 41. | მას სიბნელე გადაეკვრება! |
| 42. | აი, უარმყოფელნი და გზასამცდარნი ეგენი! |
