1. |
ვფიცავ, რიგით მოვლინებულთ , |
2. |
მქროლავთ სწრაფად , |
3. |
და გამავრცელებელთ მძვინვარედ , |
4. |
და განმსაზღვრელთ სწორად , |
5. |
და გამოცხადების გადამცემთ |
6. |
მიტევებად თუ შეგონებად, |
7. |
რამეთუ თქვენთვის აღთქმული აუცილებლად აღსრულდება! |
8. |
აჰა, როცა ვარსკვლავები ჩაქრებიან, |
9. |
და როცა ცა გაიპობა, |
10. |
და როცა მთები ჩამოიშლება, |
11. |
და როცა შუამავალთ დრო განესაზღვრებათ, |
12. |
(ეს ყველაფერი) რა დრომდეა გადავადებული? |
13. |
(გადავადებულია) გამიჯვნის დღემდე!… |
14. |
რამ გამცნოს, რას ნიშნავს გამიჯვნის დღე? |
15. |
ვაი, იმათ მდგომარეობას, ვინც ის დღე ცრუდ შერაცხა ! |
16. |
განა ჩვენ არ გავანადგურეთ წინა თაობები, |
17. |
მერე მივაყოლებთ თაობებს მათ შემდგომ მყოფთ . |
18. |
სწორედ, რომ ასე შევმუსრავთ ცოდვილთ! |
19. |
ვაი, იმათ მდგომარეობას, ვინც ის დღე ცრუდ შერაცხა! |
20. |
განა ჩვენ არ გაგაჩინეთ უმნიშვნელო (უბადრუკი) სითხისგან, |
21. |
შემდეგ იგი მოვათავსეთ საიმედო ადგილას |
22. |
დათქმულ დრომდე… |
23. |
ჩვენ (ადამიანის გაჩენა) სწორედ ასე დავაწესეთ და რა მშვენიერია ჩვენი განწესების ძალა! |
24. |
ვაი, იმათ მდგომარეობას, ვინც ის დღე ცრუდ შერაცხა! |
25. |
განა ჩვენ არ დავადგინეთ დედამიწა სამყოფად |
26. |
ცოცხლებისთვის და მკვდრებისთვის, |
27. |
და იქ დავადგინეთ მყარი, მაღალი მთები და დაგარწყულეთ მტკნარი წყლით? |
28. |
ვაი, იმათ მდგომარეობას, ვინც ის დღე ცრუდ შერაცხა! |
29. |
წადით იმასთან, რასაც ცრუდ რაცხავდით! |
30. |
წადით წყვდიადში, რომელიც სამ სვეტად აფრქვევს ბოლს ; |
31. |
ის ვერც დაუჩრდილებს და ვერც ცეცხლისგან დაიცავს, |
32. |
რამეთუ იგი კოშკისმაგვარ ნაპერწკლებს ამოაფრქვევს, |
33. |
მწითურს, მსგავსს აქლემისას. |
34. |
ვაი, იმ დღეს ცრუდშემრაცხველთ! |
35. |
ესაა დღე, როცა ვერ ილაპარაკებენ, |
36. |
მათ არ მიეცემათ ნება, რომ თავი იმართლონ. |
37. |
ვაი, იმ დღეს ცრუდშემრაცხველთ! |
38. |
ეს გამიჯვნის დღეა. ჩვენ შეგკრიბეთ თქვენც და თავდაპირველნიც. |
39. |
მაშ, თუ მოგეძებნებათ რაიმე ხერხი, მე გამაცურეთ! |
40. |
ვაი, იმ დღეს ცრუდშემრაცხველთ! |
41. |
უეჭველად, ჭეშმარიტი მორწმუნენი ჩრდილებში და წყაროებთან. |
42. |
და ხეხილი (აქვთ), რასაც ისურვებენ! |
43. |
ჭამეთ და სვით შერგებულად, ჯილდოდ თქვენი ღვაწლისთვის. |
44. |
უეჭველად, ასე მივაგებთ კეთილისმქნელთ! |
45. |
ვაი, იმ დღეს ცრუდშემრაცხველთ! |
46. |
ჭამეთ და დასტკბით კიდევ ცოტა ხანს, რამეთუ ცოდვილნი ხართ! |
47. |
ვაი, იმ დღეს ცრუდშემრაცხველთ! |
48. |
და როცა ეტყვიან მათ: წელში მოიხარეთ! არ იხრებიან წელში. |
49. |
ვაი, იმ დღეს ცრუდშემრაცხველთ! |
50. |
მაშ, ამის შემდეგ რომელ სიტყვას ირწმუნებენ? |