1. |
ითხოვა მსურველმა სასჯელი მოსახდენელი, |
2. |
ურწმუნოთათვის არა ჰყავს მას შემკავებელი |
3. |
ალლაჰისგან, უზენაესი წყობის მეუფისგან. |
4. |
ამაღლდებიან ანგელოზნი და სული მასთან ერთ დღეში, რომლის ხანგძლივობაა ორმოცდაათი ათასი წელი. |
5. |
მაშ, მოითმინე მშვენიერი მოთმინებით! |
6. |
უეჭველად, ისინი ხედავენ მას შორს, |
7. |
და ჩვენ ვხედავთ მას ახლოს. |
8. |
იმ დღეს ზეცა იქნება გამდნარი სპილენძივით, |
9. |
და მთები ფერადი მატყლივით, |
10. |
და არ მოიკითხავს მეგობარი მეგობარს, |
11. |
მათ აჩვენებენ ერთმანეთს. ისურვებს ცოდვილი, რომ იმ დღის სასჯელისგან გადასარჩენად შვილებიც გაიღოს |
12. |
და თავისი მეუღლეც, თავისი ძმაც, |
13. |
და ჯიში-ჯილაგი, რომელმაც შეიფარა |
14. |
და ყველა, ვინცაა დედამიწასა ზედა, ოღონდ თავად გადარჩეს. |
15. |
არამც და არამც! უეჭველად, იგი აალებული ცეცხლია, |
16. |
გადამბუგავი თავის კანისა. |
17. |
ჩაითრევს ყველას, ვინც ზურგი აქცია, სახე შეაქცია, |
18. |
შეაგროვა და ინახავდა. |
19. |
უეჭველად, ადამიანი ხარბ (გაუმაძღარ) არსებად არის გაჩენილი. |
20. |
თუ სიავე მიეწევა მას, იწყებს გოდებას, |
21. |
და თუ კარგი ეწევა, იწყებს ძუნწობას, |
22. |
თვინიერ მლოცველთა, |
23. |
რომელნიც ლოცვას აღავლენენ გამუდმებით, |
24. |
და რომელთა ქონებაშიც წილია განსაზღვრული |
25. |
მათხოვართათვის და უპოვართათვის, |
26. |
და რომელნიც ამოწმებენ განკითხვის დღეს, |
27. |
და რომელნიც თავიანთი ღმერთის სასჯელით თრთიან, |
28. |
რამეთუ თავიანთი ღმერთის სასჯელისგან არავინაა დაცული. |
29. |
და ისინი, რომელნიც თავიანთი ნამუსის დამცველნი არიან! |
30. |
გამოკლებით თავიანთ მეუღლეთა ან რაც მოიპოვეს თავიანთი მარჯვენათი, მაშინ უეჭველად, ეგენი არ გაიკიცხებიან ამისთვის! |
31. |
ხოლო ვინც ამაზე მეტს მოინდომებს, მაშინ ისინი ზღვარგადასულნი არიან! |
32. |
და ისინი, რომელნიც მათზე დადებულ აღთქმანს და ანაბარს იცავენ, |
33. |
და ისინი, რომელნიც თავიანთ მოწმეობაზე ჭეშმარიტად ადგანან, |
34. |
და ისინი, რომელნიც თავიანთ ლოცვებს იცავენ. |
35. |
სწორედ ეგენი არიან სამოთხენში პატივდადებულნი. |
36. |
მაშ, რა ემართებათ, რომელთაც უარყვეს, რომ მოიჩქარიან შენსკენ |
37. |
მარჯვნიდან და მარცხნიდან ხროვად?! |
38. |
განა იმედი აქვს მათგან რომელიმე ადამიანს, რომ შეყვანილი იქნება ნეტარ სამოთხეში?! |
39. |
არამც და არამც! უეჭველად, ჩვენ გავაჩინეთ ისინი იმისგან, რაც იციან. |
40. |
41. |
რომ შევცვალოთ ისინი მათზე უკეთესებით, როგორიც ვერც კი წარმოგიდგენიათ! |
42. |
მაშ, თავი ანებე მათ, ჩაიძირონ ამაოებაში და გაერთონ, ვიდრე არ ეწევათ ის თავიანთი დღე, რომელიც აღეთქვათ. |
43. |
იმ დღეს გამოვლენ საფლავებიდან მსწრაფლად, თითქოს ფინიშისკენ გარბიან, |
44. |
შიშისგან თვალდახრილთ შემოეკვრებათ დამცირება. სწორედ ესაა ის დღე, რომელიც ჰქონდათ აღთქმული. |