| 1. | ვფიცავ, (სინას) მთას! |
| 2. | და წიგნს, სტრიქონ-სტრიქონ დაწერილს |
| 3. | გაშლილ სიფრიფანა ტყავზე! |
| 4. | ვფიცავ, სახლს კეთილმოწყობილს! |
| 5. | და კამარას ამაღლებულს! |
| 6. | და ზღვას აბობოქრებულს! |
| 7. | უეჭველად, სასჯელი შენი ღმერთისა დადგება, |
| 8. | მაშინ მას ვეღარავინ შეაკავებს. |
| 9. | იმ დღეს შეირყევა ზეცა დიდი რხევით, |
| 10. | და ამოძრავდება მთები დიდი სიჩქარით. |
| 11. | ვაი, იმათ მდგომარეობას, ვინც ის დღე ცრუდ შერაცხა! |
| 12. | რომელნიც ლაყბობით ერთობიან. |
| 13. | იმ დღეს წათრევენ და ჯოჯოხეთის ცეცხლში იქნებიან მოსროლილნი. |
| 14. | ესაა ცეცხლი, რომელსაც თქვენ ცრუდ რაცხავდით! |
| 15. | ნეტა ეს ერთგვარი ჯადოქრობაა, თუ თქვენ არ გულისხმაჰყოფთ? |
| 16. | შეენთეთ მასში! მოითმენთ თუ არ მოითმენთ, სულერთია თქვენთვის. მხოლოდ დაისჯებით იმისთვის, რასაც სჩადიოდით. |
| 17. | ღვთისმოშიშნი კი, უეჭველად, სამოთხის ბაღებში და ნეტარებაში. |
| 18. | დამტკბარნი იმით, რაც უბოძა თავიანთმა ღმერთმა, რამეთუ დაიფარა ისინი ღმერთმა ჯოჯოხეთის სასჯელისგან. |
| 19. | ჭამეთ და სვით შერგებულად, ჯილდოდ თქვენი ღვაწლისთვის. |
| 20. | წამოწოლილნი სავარძლებზე, ჩამწკრივებულად და დავაწყვილეთ ისინი ქათქათებთან, დიდთვალებიანებთან. |
| 21. | რომელთაც ირწმუნეს და გაჰყვნენ მათ შთამომავლობა რწმენით, მივუერთეთ მათაც შთამომავლობა მათი და არაფერს დავუკარგავთ ღვაწლთაგან. ყოველი ადამიანი მძევალია იმისა, რაც მოიხვეჭა. |
| 22. | და დავასაჩუქრეთ ისინი იმ ხილით და ხორცით, რასაც ისურვებენ. |
| 23. | იქ მოატარებენ ერთმანეთში ფიალებს. არც ფუჭსიტყვაობა იქნება იქ და არც ცოდვის ჩადენა. |
| 24. | და გარს ეხვევიან ჭაბუკნი, ხელუხლებელი მარგალიტის დარნი. |
| 25. | და შეუბრუნდებიან ერთმანეთს კითხვით. |
| 26. | თქვეს: „უეჭველად, ჩვენ უწინ ვიყავით შეშინებულნი, ოჯახის გარემოცვაში. |
| 27. | ალლაჰმა წყალობა მოიღო ჩვენზე და დაგვიფარა ჯოჯოხეთის მწველი სასჯელისგან. |
| 28. | უეჭველად, ჩვენ მანამდე შევღაღადებდით მას, რამეთუ მხოლოდ იგია სიკეთის მომნიჭებელი და მწყალობელი. |
| 29. | მაშ, შეაგონე! რამეთუ შენ, შენი ღმერთის წყალობით არც მისანი ხარ და არც შეშლილი. |
| 30. | ან ამბობენ: „პოეტია! და ჩვენ ველოდებით მისი აღსასრულის დადგომას“. |
| 31. | უთხარი: „დაელოდეთ და უეჭველად, მეც თქვენთან ერთად დაველოდები!“ |
| 32. | ნუთუ გონება კარნახობს მათ ამას თუ ზღვარგადასული ხალხი არიან? |
| 33. | ან ამბობენ: „მან შეთხზა იგი!“ არა, ისინი არ ირწმუნებენ! |
| 34. | მაშ, მოიტანონ მისი მსგავსი სიტყვა, თუ არიან მართალნი. |
| 35. | თუ გაჩნდნენ გამჩენის გარეშე? ან იქნებ თავად არიან გამჩენები? |
| 36. | ან იქნებ მათ გააჩინეს ცანი და ქვეყანა? არა, მათ ნამდვილად არ სჯერათ! |
| 37. | ნუთუ მათთანაა შენი ღმერთის საუნჯენი? ან იქნებ თავად არიან ხელმწიფენი? |
| 38. | ან იქნებ მათთვისაა განკუთვნილი კიბე, რომლის საშუალებითაც ისმენენ? მაშ, მოიტანოს მათგან მსმენელმა ცხადი მტკიცებანი. |
| 39. | ნუთუ მას ასულები და თქვენ კი – ძენი? |
| 40. | ნუთუ სთხოვ შენ მათ საზღაურს? ამიტომაც ისინი ვალით დამძიმებულნი არიან? |
| 41. | ან იქნებ უხილავი მათ წიაღშია და ისინი იწერენ? |
| 42. | ნუთუ სურთ ზიანის მიყენება? მაგრამ რომელთაც უარყვეს, სწორედ ეგენი აღმოჩნდებიან დაზარალებულნი. |
| 43. | ნუთუ მათ ჰყავთ სხვა ღვთაება, ალლაჰის გარდა? დიდება მას! შორსაა იმისგან, რასაც მოზიარედ უდგენენ! |
| 44. | და თუ დაინახავენ ერთ ნაფლეთს ციდან ვარდნილს, იტყვიან: „ღრუბლებია თავშეყრილი.“ |
| 45. | მაშ, თავი ანებე მათ, ვიდრე არ ეწევათ ის თავიანთი დღე, რომელშიაც ჩაკვდებიან. |
| 46. | იმ დღეს მათი თავიანთი ხრიკები ვერას არგებთ და არც იქნება შეწევნა მათი. |
| 47. | და უეჭველად, იმათთვის, რომელთაც უსამართლობა ჩაიდინეს, სხვა სასჯელიცაა, გარდა ამისა. მაგრამ მათგან უმრავლესმა არ უწყის ეს. |
| 48. | და მოითმინე მსჯავრი შენი ღმერთისა. შენ ხომ ჩვენი მფარველობის ქვეშ ხარ. და ქებით განადიდე შენი ღმერთი ყოველი წამოდგომისას. |
| 49. | და ადიდე იგი ღამის ერთ ნაწილში და ვარსკვლავების გამკრთალებისას! |
