1. |
ჰა. მიმ. |
2. |
ვფიცავ, ცხად წიგნს! |
3. |
უეჭველად, ჩვენ გადმოვავლინეთ იგი დალოცვილ ღამეს. უეჭველად, ჩვენ ვართ შემგონებელნი. |
4. |
მასში წყდება ყველა ბრძნული საქმე |
5. |
ბრძანებად ჩვენი წიაღიდან. უეჭველად, ჩვენ ვართ წარმომგზავნელნი |
6. |
წყალობად შენი ღმერთისგან. უეჭველად, იგი ყოვლისმსმენია, ყოვლისმცოდნეა! |
7. |
ღმერთია ცათა და ქვეყნის და იმის, რაცაა მათ შორის, თუკი თქვენ გსურთ ჭეშმარიტების შემეცნება! |
8. |
არ არსებობს ღვთაება, გარდა მისი. აცოცხლებს და აკვდინებს. ღმერთია თქვენი და ღმერთია თქვენ წინაპართა. |
9. |
მაგრამ ისინი, ეჭვში ჩაფლულნი, ერთობიან. |
10. |
მაშ, დაელოდე დღეს, როცა ზეცა მოვა ცხადი კვამლით. |
11. |
შემოეხვევა ხალხს. სწორედ ესაა მწარე სასჯელი! |
12. |
ღმერთო ჩვენო! აგვაცილე სასჯელი, რამეთუ უკვე მორწმუნენი ვართ. |
13. |
სადაა მათთან შეხსენების შეგონება. და ვფიცავ, მოვიდა მათთან ცხადი შუამავალი. |
14. |
მერე სახე იქციეს მისგან და თქვეს: „განსწავლული, შეშლილიო!“ |
15. |
ჩვენ სასჯელი რომ აგაცილოთ მცირე ხნით, უეჭველად, თქვენ დაუბრუნდებით . |
16. |
იმ დღეს შევიპყრობთ მკაცრი შეპყრობით. უეჭველად, მივუზღავთ ჩვენ! |
17. |
და ვფიცავ, გამოვცადეთ მათზე უწინ ხალხი ფარაონისა. და მივიდა მათთან ღირსეული შუამავალი: |
18. |
„წარმოგზავნეთ ჩემთან ერთად ალლაჰის მსახურნი. უეჭველად, სანდო შუამავალი ვარ თქვენთვის. |
19. |
და არ გამედიდურდეთ ალლაჰის წინაშე, რამეთუ მე თქვენთან მოვდივარ ცხადი მტკიცებებით. |
20. |
და უეჭველად, მე მივეკედლე ჩაქოლვილისგან ღმერთს ჩემსას და თქვენსას. |
21. |
და თუ არ გჯერათ ჩემი, განმეშორეთ!“ |
22. |
მაშინ შეჰღაღადა თავის ღმერთს: „რომ ესენი ცოდვილნი ხალხი არიან!“ |
23. |
„მაშ, გაუდექი გზას ჩემს მსახურებთან ერთად ღამით, რამეთუ უკან დაგედევნებიან! |
24. |
და დატოვე ზღვა გახსნილად. უეჭველად, ეგ ლაშქარი დასახრჩობია.“ |
25. |
რამდენი ბაღნი და წყაროს თვალნი დატოვეს, |
26. |
ნათესები და დიდებული ადგილსამყოფელნი |
27. |
და სიკეთენი, რომელშიც ტკბებოდნენ! |
28. |
აი ასე! ჩვენ დავუმკვიდრეთ იგი სხვა ხალხს. |
29. |
და არ უტირია მათზე ზეცას და ქვეყანას , და არც გადაუვადდათ . |
30. |
და ვფიცავ, ჩვენ ვიხსენით ისრაილის ძენი მუხანათური სასჯელისაგან- |
31. |
ფარაონისგან. უეჭველად, იგი თვიმპყრობელი ზღვარგადასულთაგანი იყო. |
32. |
და ვფიცავ, მაშინ ისინი განგებ ამოვარჩიეთ სამყაროთა ზედა. |
33. |
და ვუბოძეთ მათ სასწაულთაგან, რაშიც იყო ცხადი გამოცდა. |
34. |
ისინი უსათუოდ იტყვიან: |
35. |
„არ იქნება სხვა სიკვდილი, გარდა პირველისა და ჩვენ არ ვიქნებით აღმოცენებულნი. |
36. |
მაშ, მოგვიყვანეთ ჩვენი მამები, თუკი ხართ მართალნი!“ |
37. |
განა ისინი უკეთესნი არიან თუ ხალხი თუბბასი, რომელნიც მათ უწინ იყვნენ? გავანადგურეთ, რამეთუ ცოდვილნი იყვნენ ეგენი. |
38. |
და ჩვენ არ გაგვიჩენია ცანი და მიწა და რაც მათ შორისაა გართობის მიზნით. |
39. |
არ გაგვიჩენია ჩვენ ისინი, თუ არა ჭეშმარიტებისთვის, მაგრამ მათი უმრავლესობა არ უწყიან. |
40. |
უეჭველად, განშორების დღე ყველასათვის წინასწარ დადგენილი ვადაა. |
41. |
იმ დღეს მეგობარი ვერაფერს შეეწევა მოყვასი და არც იქნება შეწევნა მათი, |
42. |
გარდა ვისზეც წყალობა მოიღო ალლაჰმა. უეჭველად, იგი ძლევამოსილია, მწყალობელია! |
43. |
უეჭველად, იგი ხე ზაყუმისა |
44. |
ცოდვილთა საკვებია… |
45. |
როგორც ლითონის, იგი ადუღდება მათ მუცლებში, |
46. |
ვით მდუღარე წყლის თუხთუხი. |
47. |
შეიპყარით და შეათრიეთ იგი ჯოჯოხეთის შუაგულში. |
48. |
მერე დაასხით თავზე სასჯელად ადუღებული წყალი. |
49. |
აჰა, იგემე! აკი, შენ ძლევამოსილი, პატივდებული იყავი! |
50. |
უეჭველად, ეს ისაა, რაშიც ეჭვი გეპარებოდათ! |
51. |
უეჭველად, ღვთისმოშიშნი უსაფრთხო ადგილას, |
52. |
ბაღებში და წყაროებში იქნებიან. |
53. |
შეიმოსებიან აბრეშუმით და ატლასით, ერთურთის პირისპირ. |
54. |
სწორედ ამგვარად დავაწყვილეთ ისინი ქათქათებთან, დიდთვალებიანებთან. |
55. |
მოითხოვენ იქ ყოველგვარ ხილს უსაფრთხოებაში. |
56. |
აღარ იგემებენ ისინი მასში სიკვდილს, გარდა პირველი სიკვდილისა. დაიფარა ისინი ჯოჯოხეთის სასჯელისგან, |
57. |
წყალობად შენი ღმერთისგან. სწორედ, ეს არის უდიდესი ნეტარება! |
58. |
სწორედ, ასე გავაიოლეთ იგი შენს ენაზე, ეგებ გაიხსენონ და შეისმინონ! |
59. |
მაშ, დაელოდე, რამეთუ ისინიც ელოდებიან!… |