1. |
ჰა. მიმ. |
2. |
ვფიცავ,ცხადწიგნს! |
3. |
უეჭველად, ჩვენ დავადგინეთ იგი არაბულ ყურანად , ეგების მოუხმოთ გონებას! |
4. |
და უეჭველად, იგი დედა წიგნშია ჩვენთან. უთუოდ, უბრწყინვალესია, სიბრძნის განმცხადებელია. |
5. |
განაშევწყვეტთ და შევაკავებთ შეხსენებას თქვენთვის იმის გამო, რომ თქვენ გარდაიქეცით ზღვარგადასულ ხალხად? |
6. |
და რამდენიწარმოვგზავნეთ შუამავალთაგან აწგარდასულებში! |
7. |
და არ მოსულა მათთან არც ერთი შუამავალი, რომ არ დაეცინათ მისთვის. |
8. |
მაშინ დავღუპეთისინიც, რომელნიც მათზე უფრო ძლიერნი იყვნენ, რამეთუ განვლო აწგარდასულთა მაგალითმა. |
9. |
და თუ ჰკითხავ მათ: „ვინ გააჩინა ცანი და მიწა? უთუოდ, გიპასუხებენ: გააჩინა ისინიძლევამოსილმა,ბრძენმა“. |
10. |
რომელმაც დაადგინა თქვენთვის დედამიწა სარეცელად და დაადგინა მასზე თქვენთვის გზები, ეგების ჭეშმარიტი გზა გაგეგნოთ თქვენ. |
11. |
და რომელმაც გარდმოავლინა ზეციდან წყალი ზომიერად. ამგვარად, მისით გავაცოცხლეთ მკვდარი მიწა. სწორედ ასე აღმოცენდებით ! |
12. |
რომელმაც გააჩინა ყველაფერი წყვილად და დაადგინა თქვენთვის ხომალდთაგან და საქონელთაგან,რაზეც სხდებით, |
13. |
რათა მოთავსდეთ მათ ზურგზე. მერე გაიხსენოთ წყალობა თქვენი ღმერთის, როცა მოთავსდებით მასზე და თქვათ: „დიდებამას, რომელმაც ჩვენს განკარგულებაში მოგვცა ეს, რამეთუ ჩვენვერ შევძლებდით მასთან მიახლოვებას. |
14. |
და უეჭველად, ჩვენს ღმერთთან მივიქცევით! |
15. |
და დაადგინეს მის ნაწილად მისივე მსახურთაგან. უეჭველად, ადამიანი აშკარა უმადურია! |
16. |
ნუთუმან გაჩენილთაგან ასულები დაიდგინა და თქვენ ძეებით დაგასაჩუქრათ? |
17. |
და როცაახარებენ რომელიმემათგანსიმას,რასაცისინიმოწყალესმიაწერენ,დაეფარება სახე შავად, სიბრაზის გამო. |
18. |
ნუთუ ვინც იზრდება სინაზეში და რომელიც არ გამოირჩევა პაექრობაში? |
19. |
და დაადგინეს ანგელოზები, რომელნიც მსახურნი არიან მოწყალისა,მდედრებად. განამოწმენი იყვნენ გაჩენისა? ჩაწერილ იქნება მათი მოწმეობა და დაიკითხებიან. |
20. |
და თქვეს: „რომ ენება მოწყალეს, არ ვეთაყვანებოდით იმათ.“ მათ არავითარი ცოდნა არ აქვთ ამის თაობაზე.ისინი მხოლოდ სიცრუეს თხზავენ. |
21. |
ნუთუ ვუბოძეთ მათ მასზე წინ წიგნი, რაზეც ისინი არიან ჩაჭიდებულნი? |
22. |
არამცდაარამც! მათთქვეს: „უეჭველად, ჩვენ ვჰპოვეთ ჩვენი მამები ამ სჯულზე და ჭეშმარიტად მათ კვალზე ვადგავართ.“ |
23. |
და ამგვარად, არ წარმოგვიგზავნია არც ერთ ქალაქში შენამდე რომელიმე შემგონებელი, რომ იქ არ ეთქვათ ფუფუნებაში განებივრებულთ: „უეჭველად, ჩვენ ვჰპოვეთ ჩვენი მამებიამ სჯულზე და უეჭველად, მათ კვალზე მივდივართ.“ |
24. |
თქვა :„რომ მოვსულიყავი თქვენთან უფრო ჭეშმარიტითიმაზე, რაზეც ჰპოვეთ თქვენი მამები?მიუგეს:„უეჭველად, რითიც წარმოიგზავნეთ, უარვყოფთ მას!“ |
25. |
ამიტომაც დავსაჯეთ ისინი. მაშ, შეხედე,როგორი იყო აღსასრული ცრუდ შემრაცხველთა! |
26. |
და აკი, უთხრა იბრაჰიმმა თავის მამას და თავის ხალხს: „უეჭველად, მე შორს ვარ იმისგან, რასაც ეთაყვანებით, |
27. |
გარდა, რომელმაც გამაჩინა. უეჭველად, იგი დამადგენს ჭეშმარიტ გზას! |
28. |
და დაადგინა იგი სიტყვად მარადიულად მის შემდგომში , ეგების უკუმოიქცნენ! |
29. |
არა, ვასარგებლე სიკეთით ეგენი და მათი მამები, ვიდრე მოევლინებოდა მათ ჭეშმარიტება და შუამავალი ცხადმყოფი. |
30. |
და როცა მოევლინათ მათ ჭეშმარიტება,თქვეს: „ეს ჯადოქრობაა და უეჭველად, ჩვენ უარვყოფთ მას.“ |
31. |
დათქვეს: „რა მოხდებოდა, რომ ზეგარდმოვლენოდაეს ყურანი რომელიმე დიდებულ კაცზე ამ ორი ქალაქიდან?“ |
32. |
განა ისინი ანაწილებენ წყალობას შენი ღმერთისას?ჩვენ გავუნაწილეთ მათ საარსებო მათი ამქვეყნიურ ცხოვრებაში და უპირატესვყავით ერთიმეორეზე ხარისხებად,რათა ერთ ნაწილს მბრძანებლობაში მოექცია მეორე ნაწილი. თუმცაღა წყალობა შენი ღმერთისა უკეთესია იმაზე,რასაც ისინი აგროვებენ . |
33. |
და რომარყოფილიყო საშიშროება ხალხის ერთ თემად მოქცევისა, უთუოდ, დავუდგენდით იმათ, ვინც უარყო მოწყალე, სახლთა სახურავებს ვერცხლისგან და კიბეთ, რომელზეც ავიდოდნენ. |
34. |
აგრეთვემათ სახლებს, კარებს და სავარძლებს, რაზეც წამოწვებოდნენ; |
35. |
ასევე ოქროს. ოღონდ ეს ყველაფერი ამქვეყნიური, დროებითი საბადებელია,ხოლო საიქიო შენს ღმერთთანაა ღვთისმოშიშთათვის. |
36. |
და ვინც თავს აარიდებს მოწყალის ხსენებას,მივუჩენთ მას ეშმაკს. ამგვარად, იგი მისი უახლოესი მეგობარი იქნება. |
37. |
უეჭველად, ისინიააცდენენ მათ გზიდან, თუმცაღა მათ ეგონებათ, რომ ჭეშმარიტ გზას ადგანან, |
38. |
ხოლო, როცა მოვა ჩვენთან,ეტყვის: „ნეტავ, ჩემსა და შენს შორის გადაიჭიმოს მანძილი ორი აღმოსავლეთის ტოლი ! რაოდენცუდიამხანაგიხარ!“ |
39. |
და დღეს აღარაფერი აღარ გარგებთ, რამეთუ უსამართლობა ჰქმენით. უეჭველად, თქვენ ზიარ ხართ სასჯელში. |
40. |
ნუთუ შენ შეასმენ ყრუსან ბრმას დაადგენ ჭეშმარიტ გზაზე, ვინც აშკარა ცდომილებაშია? |
41. |
მაგრამ შენ, უთუოდ, წაგიყვანთ. სწორედ მაშინ, უსათუოდ, ჩვენ მათზე შურისმგებელნი ვართ. |
42. |
ან უთუოდ, გაჩვენებთ შენ, რაც აღვუთქვით მათ, რამეთუ ჩვენ ესეც გვძალუძს. |
43. |
მაშ, ჩაეჭიდე იმას, რომელიც ზეშთაგეგონა შენ. უეჭველად,შენჭეშმარიტ გზას ადგახარ! |
44. |
უეჭველად, იგი შეხსენებაა შენთვის და შენი ხალხისთვის. და თქვენ ამისშემდგომმოგეკითხებათ. |
45. |
და ჰკითხე, ვინც ჩვენ წარმოვგზავნეთ შენამდე ჩვენს შუამავალთაგან: განა დავადგინეთ სხვა ღვთაებები სათაყვანოდ, გარდა მოწყალისა? |
46. |
და ვფიცავ, წარვგზავნეთ მუსა ჩვენი სასწაულებით ფარაონთან და თავის ხალხთან. მაშინ უთხრა: „უეჭველად, მე შუამავალი ვარ სამყაროთა ღმერთის.“ |
47. |
მაგრამ როცაჩვენი სასწაულებით მივიდამათთან, მაშინ ისინი მასზე იცინოდნენ. |
48. |
და ერთი სასწაულიც არ გვიჩვენებია მათთვის, რომ იგი უფრო დიდი არ ყოფილიყო წინათ არსებულზე. და შევიპყარით ისინი სასჯელით, ეგების უკუმოიქცნენ! |
49. |
და უთხრეს : „ჰეი,ჯადოქარო ! შესთხოვე შენს ღმერთს ჩვენთვის, შენდამი აღთქმის თანახმად. მაშინ ჩვენ, უთუოდ, ჭეშმარიტ გზას დავადგებით!“ |
50. |
მაგრამ როცა მოვაცილებთ სასჯელს,მაშინვე არღვევენ . |
51. |
და შესძახა ფარაონმათავისხალხს: „ჰეი,ხალხო ჩემო! განამე არ მეკუთვნის სამფლობელო ეგვიპტის და ეს მდინარეები, რომელიც მიედინება ჩემს ფერხთით ?ნუთუ არღა გულისხმაჰყობთ ?! |
52. |
ნუთუ არ ვარ ამ მდაბიოზე უკეთესი, იგი გასაგებადაც ვერ მეტყველებს? |
53. |
მაშინ ხომ უნდა ჰკეთებოდასამაჯურნი ოქროსი? ან ხომ უნდა მოსულიყვნენ მასთან ერთად ანგელოზნი? |
54. |
ამგვარად, გააბრიყვა თავისი ხალხი დაისინი დამორჩილდნენმას. უეჭველად, გზააბნეულნი ხალხი იყვნენ ისინი. |
55. |
ბოლოს და ბოლოს განგვარისხეს,შურივიძიეთმათზედადავახრჩეთერთიანად. |
56. |
ამგვარად, ისინი დავადგინეთ წინამორბედებადდაიგავადშემდგომთათვის. |
57. |
დაროცადადგენილ იქნა ძე მარიამისა მაგალითად, მაშინ შენი ხალხი სიხარულით ყიჟინებდნენ. |
58. |
და თქვეს:„განა ჩვენიღვთაებები უფრო უკეთესი არიანთუიგი? არ მოუყვანიათ იგი შენთვის მაგალითად, თუ არა საკამათოდ. არა, ეგენი მავნებელი ხალხი არიან! |
59. |
იგი მსახურია მხოლოდ, რომელზეც წყალობა მოვიღეთ და დავადგინეთ მაგალითად ისრაილის შვილთათვის. |
60. |
და რომგვენება, უეჭველად, დავადგენდით თქვენს ნაცვლად ანგელოზებს, რომელნიც იმემკვიდრებდნენ . |
61. |
და უეჭველად,იგი ერთგვარი ცოდნაა იმ საათისთვის . მაშ, ეჭვი არ გაგიჩნდეთ მის მიმართ. და მომყევით მე! ესაა ჭეშმარიტი გზა. |
62. |
დაე, არ გაცდუნოთ ეშმაკმა, რამეთუ იგი აშკარა მტერია თქვენი. |
63. |
და როცამოვიდა ღისა ცხადი მტკიცებულებებით,თქვა:მოვედითქვენთანსიბრძნით, რომ განვმარტო თქვენთვის ზოგი რამ, რომლის თაობაზეც დაობდით. მაშ, იყავით ალლაჰის წინაშე ღვთისმოსავი და გამომყევით მე! |
64. |
უეჭველად, ალლაჰი იგიჩემი ღმერთიცაა და თქვენი ღმერთიც. მაშ, თაყვანი ეცით მას.სწორედ, რომ ესაა გზა ჭეშმარიტი!“ |
65. |
ამის შემდეგ ჯგუფები ერთმანეთში უთანხმოებას მიეცნენ . ვაიმათ, რომელთაც უსამართლობა ჰქმნეს, მწარე სასჯელით აღსავსე დღეს! |
66. |
ნუთუ ისინი მხოლოდ ელოდებიან ჟამს, რომელიც უეცრად ეწევათ და ვერ იგრძნობენ? |
67. |
გულწრფელი მეგობრები იმ დღეს ერთიმეორის მტრებად მოიქცევიან, გარდა ღვთისმოშიშებისა. |
68. |
ჰეი,მსახურნო ჩემნო! შიში არ გექნეთ დღეს და არცა დამწუხრდეთ თქვენ, |
69. |
რომელთაც ირწმუნეთ ჩვენი აიათები და იყავით მუსლიმები! |
70. |
შედით სამოთხეში თქვენ და მეუღლენი თქვენი, (სადაც) ნეტარ იქნებით! |
71. |
და გარს ეხვევა მათსინები დათასებიოქროსიდა იქაა,რასაც ისურვებენ სულნიდარითიცდატკბებიანთვალნი. და თქვენ იქ სამუდამოდ დამკვიდრდებით. |
72. |
აისამოთხე, რომელიც დაიმკივდრეთ იმის სანაცვლოდ, რასაც აკეთებდით. |
73. |
თქვენთვისაა მასში საჭმელად მრავალიხილი. |
74. |
უეჭველად, ცოდვილნი ჯოჯოხეთის ტანჯვაში მარადიულნი იქნებიან. |
75. |
არასოდესშემსუბუქდება მათი სასჯელი და ისინი მასში სასოწარკვეთილნი იქნებიან. |
76. |
და ჩვენ არ მოვპყრობივართ მათ უსამართლოდ, მაგრამ ისინი თავად იყვნენ უსამართლონი. |
77. |
და გასძახებენ:„ჰეი,მალიქ (ჯოჯოხეთის მცველო)! დაე,შენმაღმერთმააღგვასრულოს!“უპასუხებს:„უეჭველად, თქვენ მარად დარჩებით !“ |
78. |
ვფიცავ, მოვედით ჭეშმარიტებით ,მაგრამ გძაგთ ჭეშმარიტებაუმრავლესობას! |
79. |
ნუთუ მიიღესსაბოლოოგადაწყვეტილება? უეჭველად, ჩვენ ვართ საბოლოო გადაწყვეტილების მიმღებნი. |
80. |
ნუთუფიქრობენ,რომჩვენ მათი საიდუმლო და მათი ფარულ საუბარიარგვესმის?არა! შუამავალნი ჩვენი მათ წიაღში არიან და იწერენ. |
81. |
უთხარი: „რომ ჰყოლოდამოწყალესძე, მაშინ მეპირველივცემდითაყვანს.“ |
82. |
დიდება ცათა და ქვეყნის ღმერთს,ტახტრევნისმეუფეს! შორსააიგიიმისგან,რასაცსწამებენ. |
83. |
მაშ, თავი ანებე მათ,ჩაიძირონამაოებაში და გაერთონ, ვიდრე არ ეწევათის თავიანთიდღე,რომელიცაღეთქვათ. |
84. |
და იგია,რომელიც ღვთაებაა ცაში და ღვთაებაა ქვეყანაზე, და იგიბრძენია,ყოვლისმცოდნეა! |
85. |
რაოდენ დიადია იგი, რომელსაც ეკუთვნის მეუფება ცათა და ქვეყნის და რაცაა მათ შორის. მის წიაღშია საათის ცოდნა და თქვენ მასთან მიიქცევით. |
86. |
და არ ძალუძთ, რომელთაც მოუხმობენ გარეშე მისა , შუამდგომლობა , გარდა ვინც დაამოწმა ჭეშმარიტება . და ისინი უწყიან . |
87. |
და თუჰკითხავთმათ: ვინგააჩინა ისინი, უთუოდ გიპასუხებენ: „ალლაჰმა.“ მაშ, როგორღა აქცევენ ზურგს ჭეშმარიტებას?! |
88. |
ვფიცავ, უბნობას თვისა: „ო, ღმერთო ჩემო! უეჭველად, ესენი ურწმუნო ხალხი არიან!“ |
89. |
მაშ,მოცილდიმათდათქვი: „მშვიდობა!“მალეშეიტყობენ! |