| 1. | ვფიცავ, განლაგებულთ მწკრივებად , |
| 2. | შეყვირებით გადამრეკავთ , |
| 3. | შეხსენების მკითხველთ! |
| 4. | უეჭველად, თქვენი ღვთაება ერთადერთია, |
| 5. | ღმერთი ცათა და მიწისა და რაც მათ შორისაა და ღმერთი აღმოსავლეთთა . |
| 6. | უეჭველად, ჩვენ უახლოესი ზეცა ვარსკვლავებით მოვკაზმეთ. |
| 7. | და დაცვად ყოველი თავგასული ეშმაკისგან. |
| 8. | მათ არ შეუძლიათ ყურის დაგდება უზენაესი დასისთვის, რამეთუ იდევნებიან ყოველი მხრიდან |
| 9. | გასაძევებლად, და მათთვისაა სასჯელი მოუშორებელი! |
| 10. | მაგრამ ვინც მოპარვით გამოიტაცოს, უმალ დაედევნება მას მწველი ცეცხლი. |
| 11. | მაშ, ჰკითხე მათ: მათი გაჩენა უფრო ძნელია, თუ ჩვენს მიერ სხვა გაჩენილების? უეჭველად, ჩვენ გავაჩინეთ ისინი წებოვანი ტალახისგან. |
| 12. | იქნებ გიკვირს შენ, ისინი კი ერთობიან! |
| 13. | და როცა შეგონებულ იქნებიან, არ შეიგონებენ. |
| 14. | და როცა დაინახავენ რომელიმე სასწაულს, მასხრად იგდებენ. |
| 15. | და თქვეს: „ეს არაფერია, თუ არა ცხადი ჯადოქრობა! |
| 16. | განა როცა მოვკვდებით და გარდავიქცევით მიწად და ძვლებად, მართლა უნდა აღვდსგეთ? |
| 17. | ან ჩვენი წინაპრები?“ |
| 18. | უთხარი: „დიახ , ოღონდ დამცირებულნი. |
| 19. | საკმარისია ერთი საშინელი ხმა და უმალ გაახელენ თვალს!“ |
| 20. | და თქვეს: „ვაი, ჩვენს თავს! ეს განკითხვის დღეა!“ |
| 21. | ეს არის დღე გამიჯვნისა, რომელსაც ცრუდ რაცხავდით. |
| 22. | შეკრიბეთ, რომელთაც უსამართლობა ჰქმნეს და მათი მეუღლეები და რასაც ეთაყვანებოდნენ, |
| 23. | მაგიერ ალლაჰისა. მაშ, გაუყენეთ ისინი ჯოჯოხეთის გზას! |
| 24. | და გააჩერეთ ისინი, რამეთუ უნდა განიკითხონ. |
| 25. | „რა მოგდით, ერთმანეთს რატომ არ შეეწევით“? |
| 26. | არამც და არამც! ისინი დღეს მორჩილ იქმნენ. |
| 27. | და მიმართავენ ერთმანეთს კინკლაობით. |
| 28. | ეუბნებიან: „უეჭველად, თქვენ მარჯვნიდან მოდიოდით ჩვენთან“. |
| 29. | პასუხობენ: „არა, თქვენ ისედაც არ იყავით მორწმუნენი. |
| 30. | და არ გვქონია ჩვენ თქვენზე მეუფება, პირიქით, თქვენ თავად იყავით ზღვარგადასული ხალხი. |
| 31. | ამგვარად, სიტყვა ჩვენი უფლისა ახდა ჩვენზე. მაშ, უთუოდ, ვიგემებთ, |
| 32. | რამეთუ ჩვენ აგაცდინეთ თქვენ! უეჭველად, ჩვენ ზღვარგადასულნი ვიყავით. |
| 33. | უეჭველად, ისინი ყველა იმავ დღეს იქნებიან სასჯელში თანაზიარნი. |
| 34. | უეჭველად, ასე მოვექცევით ცოდვილთ! |
| 35. | რამეთუ როცა მათ ეტყოდნენ „არ არსებობს ღვთაება, გარდა ალლაჰისა!“ ურჩობდნენ |
| 36. | და ამბობდნენ: „განა ჩვენი ღვთაებების მიმტოვებელნი ვართ გიჟი პოეტის გამო?“ |
| 37. | არამც და არამც! იგი მოვიდა ჭეშმარიტებითურთ და დაადასტურა შუამავალნი. |
| 38. | უეჭველად, თქვენ იგემებთ მწარე სასჯელს, |
| 39. | და არ მოგეზღვებათ, გარდა თქვენივე ჩადენილისა. |
| 40. | თვინიერ მსახურთა ალლაჰისა წრფელთა, |
| 41. | სწორედ მათთვისაა სარჩო ცხადი: |
| 42. | სხვადასხვა სახის ხილი და ისინი იქნებიან პატივდადებულნი |
| 43. | ნეტარების ბაღებში, |
| 44. | ერთურთის პირისპირ სავარძლებზე, |
| 45. | და ჩამოატარებენ წყაროდან ფიალით სასმელს |
| 46. | ქათქათას, სასიამოვნოს მსმელთათვის, |
| 47. | არ არის მასში ცნობამიხდილობა და ისინი მისგან არც დათვრებიან. |
| 48. | და მათ გვერდით, მზერამიპყრობილი, დიდთვალება ლამაზმანები, |
| 49. | როგორც ხელუხლებელი კვერცხები |
| 50. | და მიმართავან ერთმანეთს შეკითხვით. |
| 51. | იტყვის მათგან ერთი: „მყავდა მე მეგობარი, |
| 52. | რომელიც ამბობდა: „ნუთუ დამმოწმებელთა შორის ხარ? |
| 53. | ნუთუ, როცა მოვკვდებით და ვიქმნებით მიწად და ძვლებად, უნდა განვიკითხოთ?“ |
| 54. | თქვა: „ნუთუ თქვენ გსურთ დანახვა?“ |
| 55. | მაშინ შეხედავს და დაინახავს მას ჯოჯოხეთის შუაგულში. |
| 56. | იტყვის: „ვფიცავ ალლაჰს! კინაღამ წარმწყმიდე |
| 57. | და რომ არა წყალობა ჩემი ღმერთისა, ჩაგდებულთა შორის აღმოვჩნდებოდი!“ |
| 58. | კეთილი! მაშ, ჩვენ აღარ მოვკვდებით, |
| 59. | გარდა პირველი სიკვდილისა და არღა დავისჯებით. |
| 60. | უეჭველად, ეს დიდი ნეტარებაა! |
| 61. | დაე, ამისთვის იღვაწონ მშრომელთა! |
| 62. | მაშ, ეს უმჯობესია სარჩოდ თუ ხე ზაყუმისა? |
| 63. | უეჭველად, დავადგინეთ იგი გამოცდად უსამართლოთათვის. |
| 64. | უეჭველად, იგი ხე ამოდის ჯოჯოხეთის წიაღიდან. |
| 65. | ნაყოფი მისი, თითქოს თავნია ეშმაკთა. |
| 66. | უეჭველად, ისინი მისგან მიირთმევენ, ამგვარად ამოიქოლავენ მისით მუცლებს. |
| 67. | მერე, უეჭველად, მათთვის მასზე დამატებით მდუღარე წყლიდან შეზავებული სასმისია. |
| 68. | ამის მერე მათი მისაბრუნები უთუოდ, გაცხარებული ცეცხლისკენაა! |
| 69. | უეჭველად, მათ მამა-პაპანი ჰპოვეს შემცდარნი. |
| 70. | და ისინიც მათ კვალდაკვალ მიისწრაფვიან. |
| 71. | და ვფიცავ, აცდნენ მათ უწინაც მრავალნი ძველთაგან! |
| 72. | და ვფიცავ, ჩვენ წარვგზავნეთ მათ წიაღში შემგონებელნი! |
| 73. | მაშ, შეხედე, როგორი იყო აღსასრული შეგონებულთა! |
| 74. | გარდა ალლაჰის მსახურთა წრფელთა. |
| 75. | და ვფიცავ, შემოგვღაღადა ჩვენ ნუჰმა. რა დიდებული შემსმენელი ვართ (ვედრების)!… |
| 76. | ვიხსენით იგი და მისი ოჯახი უდიდესი მწუხარებისგან. |
| 77. | და მისი მოდგმა დავადგინეთ განმგრძობნად. |
| 78. | და დავტოვეთ სახელი მისი მომდევნო თაობებში. |
| 79. | სალამი ნუჰს, სამყაროთა შორის! |
| 80. | უეჭველად, ასე მივუზღავთ სიკეთის მქმნელთ! |
| 81. | უეჭველად, იგი ჩვენი მორწმუნე მსახურთაგანი იყო. |
| 82. | მერე დავახრჩეთ სხვა დანარჩენი! |
| 83. | და უეჭველად, მისი შტოდანაა იბრაჰიმი. |
| 84. | აკი, მიიქცა თავის ღმერთთან სპეტაკი გულით! |
| 85. | აკი,უთხრა თავის მამას და თავის ხალხს: „თქვენ რაებს ეთაყვანებით? |
| 86. | განა ცილისწამებად გინდათ სხვა ღვთაებები, მაგიერ ალლაჰისა?! |
| 87. | მაშ, თქვენ რა გგონიათ სამყაროთა ღმერთი?“ |
| 88. | უმალ ახედა ვარსკვლავებს, |
| 89. | მერე თქვა: „მე, უეჭველად, ავად ვარ!“ |
| 90. | მაშინ გაეცალნენ ზურგშექცეულნი. |
| 91. | შემდეგ უჩუმრად მიუახლოვდა მათ კერპებს და უთხრა: „განა არ მიირთმევთ ? |
| 92. | რა გჭირთ, რომ არ ლაპარაკობთ?“ |
| 93. | შემდეგ მიუახლოვდა და მარჯვენა დაჰკრა. |
| 94. | ცოტა ხნის შემდეგ აჩქარებით მიეჭრნენ მას. |
| 95. | უთხრა: „ნუთუ ეთაყვანებით, რასაც თქვენვე ძერწავთ? |
| 96. | თუმცა ალლაჰმა გაგაჩინათ თქვენც და რასაც თქვენ აკეთებთ“. |
| 97. | თქვეს: „ააგეთ მისთვის ნაგებობა და ჩააგდეთ იგი მძვინვარე ცეცხლში!“ |
| 98. | ამგვარად, მასზე ზიანის მიყენება ინებეს. მაგრამ ჩვენ დავადგინეთ ისინი უბადრუკებად! |
| 99. | და თქვა: „უეჭველად, მე მივემართები ჩემი ღმერთისკენ, იგი დამადგენს ჭეშმარიტ გზას! |
| 100. | ღმერთო ჩემო, მიბოძე მე კეთილთაგან! |
| 101. | სწორედ მაშინ ვახარეთ მას ძე მორჩილი. |
| 102. | როცა მიაღწია მასთან ერთად სეირნობის ასაკს, უთხრა: „შვილო ჩემო, უეჭველად, სიზმარში ვიხილე, რომ მსხვერპლად გწირავდი. მაშ, გაიაზრე, აბა რას ჭვრეტ?“ მიუგო: „მამაჩემო! ჰქმენ რაც გებრძანა. მე მიხილავ მომთმენთაგან თუ იქნება ნება ალლაჰისა!“ |
| 103. | როცა ორივე დამორჩილდა და მას შუბლი დაადებინა ძირს, |
| 104. | მაშინ ვუხმეთ: ჰეი, იბრაჰიმ! |
| 105. | „უთუოდ, ერთგულება გამოიჩინე სიზმართან მიმართებაში“. უეჭველად, ჩვენ ასე მივუზღავთ კეთილის მქმნელთ! |
| 106. | უეჭველად, ეს ცხადი გამოცდაა! |
| 107. | და გამოსასყიდად ვუბოძეთ მას უდიდესი შესაწირი. |
| 108. | და დავტოვეთ სახელი მისი მომდევნო თაობებში. |
| 109. | სალამი იყოს იბრაჰიმსა ზედა! |
| 110. | სწორედ ასე მივუზღავთ სიკეთის მქმნელთ! |
| 111. | უეჭველად, იგი ჩვენი მორწმუნე მსახურთაგანი იყო. |
| 112. | და ჩვენ გავახარეთ იგი ისჰაყით, შუამავლად კეთილისმქნელთაგან. |
| 113. | და გარდმოვსხით მადლი მასზე და ისჰაყზე. მათ შთამომავალთა შორისაა კეთილისმქმნელი და საკუთარი თავისადმი აშკარა უსამართლო. |
| 114. | და ვფიცავ, ჩვენ წყალობა მოვავლინეთ მუსასა და ჰარუნსა ზედა! |
| 115. | და ჩვენ გადავარჩინეთ ორივე და მათი ხალხიც უდიდესი განსაცდელისგან. |
| 116. | თანაც შევეწიეთ მათ, რომ ყოფილიყვნენ ისინი გამარჯვებულნი! |
| 117. | და ვუბოძეთ მათ იგი წიგნი ცხადმყოფი! |
| 118. | და დავადგინეთ სწორ გზაზე! |
| 119. | და დავტოვეთ სახელი მათი მომდევნო თაობებში! |
| 120. | სალამი იყოს მუსასა და ჰარუნსა ზედა! |
| 121. | უეჭველად, ჩვენ ასე მივუზღავთ სიკეთისმქმნელთ! |
| 122. | უეჭველად, ისინი ჩვენი მორწმუნე მსახურთაგანი იყვნენ. |
| 123. | და უეჭველად, ილიასიც ერთ-ერთი შუამავალი იყო. |
| 124. | აკი, უთხრა თავის ხალხს: „განა არ გაფრთხილდებით? |
| 125. | განა მოუხმობთ ბეღლს და თავს ანებებთ საუკეთესო გამჩენს |
| 126. | ალლაჰს, თქვენს ღმერთს და თქვენი წინაპრების ღმერთს?“ |
| 127. | მაგრამ ცრუდ შერაცხეს იგი, ამიტომაც გარეკილნი იქნებიან (ჯოჯხეთში), |
| 128. | გარდა ალლაჰის მსახურთა წრფელთა! |
| 129. | და დავტოვეთ სახელი მისი მომდევნო თაობებში. |
| 130. | სალამი ილიასსა და მის მიმდევართა ზედა! |
| 131. | სწორედ ასე მივუზღავთ კეთილისმქმნელთ! |
| 132. | უეჭველად, იგი ჩვენი მორწმუნე მსახურთაგანი იყო. |
| 133. | და უეჭველად, ლუტი ერთ-ერთი შუამავალი იყო. |
| 134. | აკი, გადავარჩინეთ იგი და მთელი მისი ოჯახი, |
| 135. | გარდა დედაბრისა – დარჩენილებში. |
| 136. | მერე გავანადგურეთ ყველა დარჩენილი! |
| 137. | უეჭველად, თქვენ გაივლით მათსა ზედა დილაობით |
| 138. | და ღამით. განა არ უნდა მოუხმოთ გონს?! |
| 139. | და უეჭველად, იუნუსი ერთ-ერთი შუამავალი იყო. |
| 140. | აკი, გაიქცა გადაჭედილი გემისკენ. |
| 141. | მაშინ წილი ჰყარა და შეიქმნა წაგებულთაგანი. |
| 142. | სინანულში ჩავარდნილი, თევზმა გადაყლაპა იგი. |
| 143. | და რომ არ ყოფილიყო იგი ღვთისმსახურთაგანი, |
| 144. | უთუოდ, დარჩებოდა მის მუცელში იმ დღემდე, ვიდრე აღსდგებოდნენ. |
| 145. | მერე გამოვიყვანეთ იგი ბიც ადგილას დასნეულებული. |
| 146. | და აღმოვაცენეთ მასთან ხე იეყტვინისა . |
| 147. | და წარვგზავნეთ იგი ასი ათასთან ან შეიძლება ამაზე მეტთან. |
| 148. | მაშინ ირწმუნეს მათ და ვასარგებლეთ ერთ დრომდე. |
| 149. | მაშ, ჰკითხე მათ; „ასულნი შენი ღმერთისთვის და ძეები მათთვის?“ |
| 150. | თუ ჩვენ გავაჩინეთ ანგელოზები ასულებად და ისინი ესწრებოდნენ? |
| 151. | აბა, ფრთხილად!… ისინი უეჭველად, ცილისწამებიდან გამომდინარე იტყვიან: |
| 152. | „ალლაჰმა შვა“. უეჭველად, ცრუნი არიან. |
| 153. | განა ამჯობინა მან ძეებს ასულნი? |
| 154. | რა გემართებათ? როგორ ნსჯით? |
| 155. | ნუთუ არღა შეიგონებთ?! |
| 156. | ან იქნებ ცხადი მტკიცებულება გაქვთ? |
| 157. | მაშ, მოიტანეთ თქვენი წიგნი, თუკი ხართ მართალნი! |
| 158. | და დაადგინეს მასსა და ჯინებს შორის კავშირი. თუმცა ჯინებიც უწყიან, რომ წარსდგომილ იქნებიან. |
| 159. | დიად არს ალლაჰი იმაზე, რასაც მიაწერენ ისინი, |
| 160. | გარდა ალლაჰის მსახურთა წრფელთა! |
| 161. | ვერც თქვენ და ვერც ისინი, რასაც ეთაყვანებით, |
| 162. | ვერ აცდუნებთ მისგან ვერავის, |
| 163. | გარდა იმისა, ვინც მსწრაფველია მწველი ცეცხლისკენ! |
| 164. | და არავინაა ჩვენგან, რომ არ იყოს მისთვის განსაზღვრული ადგილი, |
| 165. | და, უეჭველად, ჩვენ ვდგავართ მწკრივებში. |
| 166. | და, უეჭველად, ჩვენ ვართ ღვთისმსახურნი. |
| 167. | უეჭველად, ასე ამბობდნენ: |
| 168. | „რომ გვქონოდა შეხსენება პირველთაგან, |
| 169. | მაშინ, უთუოდ, ვიქნებოდით ალლაჰის წრფელ მსახურთაგან!“ |
| 170. | მაგრამ უარყვეს იგი. მალე შეიტყობენ!… |
| 171. | და ვფიცავ, ჩვენს მსახურთ – შუამავალთ აღვუთქვით: |
| 172. | უეჭველად, ეგენი იქნებიან შეწევნილნი! |
| 173. | და უეჭველად, ჩვენნი ლაშქარნი იქნებიან გამარჯვებულნი! |
| 174. | მაშ, ზურგი აქციე მათ ერთ დრომდე, |
| 175. | და თვალი ადევნე მათ; მალე იხილავენ (სასჯელს)! |
| 176. | ნუთუ ჩვენი სასჯელის უმალ დატეხა სურთ? |
| 177. | მაგრამ როცა დაატყდება მათ საცხოვრებელთ, მაშინ რაოდენ ცუდია დილა გაფრთხილებულთა! |
| 178. | მაშ, ზურგი აქციე მათ ერთ დრომდე. |
| 179. | და თვალი ადევნე მათ; მალე იხილავენ (სასჯელს)! |
| 180. | რაოდენ დიადია შენი ღმერთი, ღმერთი ძლევამოსილი იმაზე, რასაც მიაწერენ! |
| 181. | და სალამი შუამავალთა ზედა! |
| 182. | და ქება-დიდება ალლაჰს, სამყაროთა ღმერთს! |
