1. |
Һине юҡтан бар иткән Раббының исеме менән уҡый башла. |
2. |
Аллаһ инсанды бер ғәләҡтән (аталанған күкәйсектән, күҙәнәктән, яралғынан) хасил |
3. |
Уҡы! Раббың һинең сикһеҙ йомартлыҡ эйәһе. |
4. |
Ул ҡәләм менән яҙыу яҙырға өйрәтеүсе. |
5. |
Кешегә элек мәғлүм булмағандарын да өйрәтеүсе Ул. |
6. |
Юҡ бит, кеше барыбер аҙғынлыҡта хаттин ашар. |
7. |
Байып алғас, мин Аллаһҡа мохтаж түгелмен, тип әйтер. |
8. |
Әй, әҙәм балаһы! Яуап тоторға, һин Аллаһ хозурына ҡайтасаҡһың. |
9. |
Намаҙ уҡығанда берәүһенең |
10. |
икенсеһен (намаҙҙан) тыйғанын күрҙеңме? |
11. |
Күрҙеңме! Ул бит тура юлда. |
12. |
Хатта ул (намаҙҙы боҙҙороусы) үҙе кешеләрҙе: Аллаһтан ҡурҡығыҙ, гөнаһтарҙан |
13. |
Күрҙеңме, ул Хәҡиҡәтте ялғанға сығарҙы ла, йөҙ сөйөрҙө. |
14. |
Ул бәндә Аллаһтың барыһын да күреп торғанын белмәйме ни? |
15. |
Ул был эштәрҙән һаҡланһын. Был эшенән ваз кисмәһә, хаҡтыр, уны, маңғай сәсенән |
16. |
Ялғансы, гөнаһлының — маңғай сәсенән. |
17. |
Теләй икән, ул үҙенең яҡындарын ярҙамға саҡырһын. |
18. |
Беҙ ҙә зобаниҙарҙы саҡырырбыҙ. |
19. |
Һаҡ бул! Уға буйһонма. Сәждә ит. Аллаһҡа яҡынлаш.
|