|
1.
|
Хаҡтыр, әҙәм затының
исеме лә, есеме лә булмаған
саҡтан алып, (әҙәм заты
барлыҡҡа килгәс) оҙаҡ заманалар уҙып китмәнеме?
|
|
2.
|
Хәҡиҡәт
шулдыр, Беҙ кешене ҡатнашма яралғынан
яһаныҡ. Уны һынап ҡарар өсөн, ишетеү,
күреү
һәләте бирҙек.
|
|
3.
|
Хаҡтыр, Беҙ уға
тура юл күрһәттек. Теләһә, шөкөр ҡылыусы булыр, теләмәһә кәферлекте
һайлар.
|
|
4.
|
Хаҡтыр, беҙ кәферҙәр өсөн сылбырҙар, тимер бығау-ҡыршауҙар
һәм ялҡынлы ут әҙерләп ҡуйҙыҡ.
|
|
5.
|
Әлбиттә, изгелекле кешеләр иһә кәфур майы (камфора) ҡушылған
эсемлектәр эсер,
|
|
6.
|
Аллаһтың иғтибарына
лайыҡ бәндәләр эсә торған
ул шәрбәт шишмәһе өҙлөкһөҙ ағып
торор.
|
|
7.
|
Ул
бәндәләр, дәһшәте һәр ерҙә мәғлүм
булған
шул көндән (Ҡиәмәт
яуабынан) ҡурҡып, анттарына тоғро
ҡалыр, вазифаларын теүәл үтәрҙәр.
|
|
8.
|
Үҙҙәре лә фәҡир
булыуға
ҡарамаҫтан, һуңғы
ризыҡтарын
мохтаждарға,
йәтимгә, әсир кешегә бирер.
|
|
9.
|
Улар
хәйерселәргә:
—
Беҙ һеҙҙе Аллаһ ризалығын
алыр өсөн ашатабыҙ, һеҙҙән бер түләү ҙә, рәхмәт әйтүегеҙҙе лә көтмәйбеҙ. |
|
10.
|
Ысындан да, беҙ ситен
(ауыр)
һәм хәтәр бер көндөң
ғазабынан
ҡурҡабыҙ, — тип әйтерҙәр.
|
|
11.
|
Бына шуның арҡаһында Аллаһ ул көндө уларҙы әфәттән ҡотҡарыр, сырайҙарына нур
өҫтәр, күңелдәренә ҡыуаныс
бирер.
|
|
12.
|
Түҙем (сабыр) булғандарына
күрә, Аллаһ уларға
йәннәтте ебәк кейемдәре менән бүләк итер.
|
|
13.
|
Шунда урындыҡтарға
ҡырын ятып, эҫҫе лә, һалҡын да булмаған
мөхиттә,
|
|
14.
|
йәннәт ағастарының
күләгәһендә, үрелеп кенә ала торған
емештәр ашап, истирәхәт ҡылырҙар.
|
|
15.
|
Уларға
көмөш кувшиндарҙан бәллүр касаларҙа,
|
|
16.
|
көмөшһыу ташаяҡ һауыттарҙа, йәндәре теләгәнсә (йәннәт шәрбәте) өләшеп йөрөрҙәр.
|
|
17.
|
Шунда зәнйәфил һуты ҡатыштырылған
эсемлек һалынған
каса бирерҙәр.
|
|
18.
|
Шундағы
шишмәнең исеме Сәлсәбил тип атала.
|
|
19.
|
Мәңге йәш саф егеттәр тирә-йүндә хеҙмәт күрһәтеп йөрөр. Ул егеттәрҙең сафлығы,
әйтерһең дә, сәселгән ынйы бөртөктәре.
|
|
20.
|
Ул
йәннәтте күрер булһаң, шаҡ ҡатырһың. Ул — ниғмәт,
сикһеҙ гүзәллек солтанаты.
|
|
21.
|
Уларҙың өҫтөндә ҡалын-йоҡа йәшел ебәк кейемдәр булыр,
улар
көмөш беләҙектәр кейгән булыр. Аллаһ уларға
саф, татлы эсемлек кенә эсерер.
|
|
22.
|
Хаҡтыр, Аллаһ юлында күрһәткән хеҙмәттәрегеҙ өсөн, вәғәҙә
ителгән әжер ошо булыр.
|
|
23.
|
(Эй,
Мөхәммәд) Ысынлап та, Ҡөръәнде
һиңә Беҙ өлөшләп индерҙек. (Уны башҡа зат индерә алмай.)
|
|
24.
|
Аллаһтың хөкөмөн сабыр
ғына
көт; һис бер иманһыҙға
һәм гөнаһлыға
эйәрмә.
|
|
25.
|
Иртә-кис Аллаһ исемен зикер ит.
|
|
26.
|
Төндөң бер өлөшөн Уға
сәждә итеп уҙҙыр, төндөң оҙон
ваҡытында
ла тәсбих тарт.
|
|
27.
|
Хаҡтыр, кешеләр күҙ асып йомғансы
уҙып китә торған
фани донъяға
мөкиббән һәм киләсәктә баштарына төшәсәк (Әхирәт) көндө оноталар.
|
|
28.
|
Уларҙы Беҙ юҡтан бар иттек һәм уларҙың теҙ быуындарын
ныҡ иттек. Әгәр ихтыяр итһәк, (уларҙы юҡ итеп) улар урынына бүтәндәрҙе бар
ҡылыр инек.
|
|
29.
|
Шик юҡтыр, был — бер өгөт-нәсихәт. Теләге булған
кеше Раббыға
йүнәлер.
|
|
30.
|
Һеҙ теләгәндәр фәҡәт
Аллаһ әмере менән генә тормошҡа ашар. Шик юҡ, Аллаһ бар нәмәне лә белеп тора. Ул
— хикмәт эйәһелер.
|
|
31.
|
Ихтыяр иткән кешеһен Ул рәхмәтенә бағышлар.
Кәферҙәр өсөн хәтәр
ғазап
бирер.
|
