71. Нух (Нух)

1.


Хаҡтыр, баштарына хәтәр яза килгәнгә тиклем, үҙ халҡыңды киҫәтеп-ҡурҡытып ҡуй, —
тип, Нухты үҙ ҡәүеменә күндерҙек.

2.

Нух
(халҡына) әйтте:


Әй, ҡ
әрҙәштәрем,
һеҙ шик тотма
ғыҙ,
— тине. — Мин һеҙҙе: Аллаһҡа буйһоно
ғоҙ,
У
ға
ҡаршы баш күтәр
еүҙән
һаҡ­ланы
ғыҙ,
(һөйләгәндәремә ышанып) миңә эйәрегеҙ, Аллаһ гөнаһтары
ғыҙҙың
бер өлөшөн генә булһа ла ярлыҡаһын һәм һеҙҙе билгеләнгән уаҡытҡа саҡлы йәшәтһен,
тип асыҡ рәүештә киҫәт
еүсе
бер кешем. Мә
ғлүмдер,
Аллаһ вә
ғәҙә
иткән (Ҡ
иәмәт
әжере) күпкә кисектерелмәҫ. Их, һеҙ (Ҡ
иә­мәттең
ниндәй икәнен) белһә инегеҙ! (Бер уаҡытта ла гөнаһ ҡыл­маҫ инегеҙ.)

3.

4.

5.

Ахырҙа
Нух әйтте:


Шуныһы хаҡ, Раббым, мин халҡымды кис-көндөҙ иман
ға
саҡырҙым.

6.

Ләкин минең саҡырыуым
уларҙың бары тик ҡасыуҙарын тиҙләтте генә.

7.

Ысындан да, (иманға
килегеҙ) Аллаһ гөнаһтары
ғыҙҙы
ярлыҡар, тип күпме генә өндәһәм дә, бармаҡ
тары
менән ҡолаҡ
тарын
томалап, сапан­дары менән баштарын ҡаплап, аяҡ терәп ҡаршы торалар, тәкәббер
рәүештә аҙ
ғынлыҡтарын
дауам итәләр.

8.

Шунан һуң мин, әлбиттә, уларҙы ҡатыраҡ тауыш менән саҡы­рырға
тотондом.

9.

Йәнә лә мин улар менән асыҡтан-асыҡ та, аулаҡта ла ҡат-ҡат һөйләштем, вәғәз
уҡыным.

10.

Шунан әйттем: Аллаһтан ярлыҡау һорағыҙ,
Аллаһ — ысындан да, мәрхәмәтле ярлыҡаусы, тинем.

11.

(Яманлыҡтан баш тартһағыҙ)
Аллаһ өҫтөгөҙгә мул ям
ғыр
яуҙырыр, тинем.

12.

Һеҙҙең малдарығыҙҙы,
улдары
ғыҙҙы
арттырыр, һеҙгә баҡ
салар
(емеш бостандары), шишмәләр бирер, тинем.

13.

Ни
э
шләп
һуң һеҙ Аллаһты к
әрәгенсә
ололамайһы
ғыҙ?

14.

Гәрсә, Ул һеҙҙе
үҫештең төрлө-төрлө шәкелдәрендә яралтты. (Балсыҡтан Әҙәмде, унан Һауаны, унан
аналыҡта ярал
ғыны,
т
ыуыуҙы,
үҫ
еүҙе,
ҡартайыуҙы, әжәлде бар итте).

15.

Күрмәйһегеҙме ни, Аллаһ ете күкте бер-берһенә яраҡлаштырып яһаны.

16.

Шунда Ай нур сәсә, Ҡояш та ҡәндил

(шәмдәл)кеүек
яҡтырта.

17.

Аллаһ һеҙҙе тупраҡтан шытып сыҡҡан үҫемлек кеүек итеп үҫтерҙе.

18.

Ахырҙа ул һеҙҙе тағын
тупраҡ эсенә кертәсәк һәм сы
ғарғаны
кеүек та
ғын
сы
ғарасаҡ.

19.

Аллаһ Ерҙе һеҙҙең өсөн түшәк-яҫтыҡ кеүек итеп ҡабартты.

20.

Ер өҫтөндәге юлдарҙан рәхәтләнеп йөрөһөндәр тип.

21.

Нух әйтте:

— Йә, Раббым, шуныһы хаҡ, улар миңә дошман булды. Малдары, балалары менән улар
яманлыҡтан башҡа нәмә килтермәй торғандарға эйәрҙеләр.

22.

Былары ла мәкерле хәйләләр ҡора башланы.

23.

(Нух
халҡы бер-бер
еһенә
әйтте):


Аң булы
ғыҙ!
Табына тор
ған
һындарҙы ташлама
ғыҙ.
Вәдд, Сүвә
ғ,
Йә
ғүс,
Йә
ғуҡ
һәм Нәсерҙәрҙән ваз кисмәгеҙ, — тинеләр.

24.

Шулай итеп, улар байтаҡ кешеләрҙе юлдан яҙҙырҙы.

(Йә, Раббым) һин ул залимдар
ға
аҙаш
ыуҙан
башҡа һис нимә арттырып бирмә.

25.

Ошо
гөнаһтары арҡаһында улар һыу
ға
батырылды
.
Ахырҙа утҡа ташландылар. Аллаһтан башҡа һис бер

ярҙамсы


таба

а
лманылар.

26.

Нух
былай тине:


Йә, Раббым, кәферҙәрҙең бер
еһен
дә Ер


й
өҙөндә
ҡал
дырма.

27.

Әгәр ҙә һин уларҙы ҡалдырһаң, улар
кешеләрҙе


юлдан яҙҙырыр һәм улар яман әхләҡ
һеҙ,
кәферҙ
әрҙән
башҡа


бала т
ыуҙырмаҫтар.

28.

Йә, Раббым, минең үҙемде, әсәйемде, атайымды,
иман килтереп, өйөмә кергән кешеләрҙе, мөьмин ирҙәрҙе, мөьминә ҡатын-ҡыҙҙарҙы,
зинһар, ярлыҡа. Яуыз залимдар
ға
һәләкәттән башҡа нәмә арттырма.