1.
|
Күктәрҙә һәм Ерҙә нимә булһа, барыһы ла Аллаһты маҡтай. Милек-байлыҡ —
Аллаһтыҡылыр. Маҡтау — Аллаһҡалыр. Аллаһтың ҡөҙрәте һәр нәмәгә етә.
|
2.
|
Һеҙҙе яралтҡан — Аллаһтыр. Ҡайһығыҙ — кәфер, ҡайһыларығыҙ мөьмин булдығыҙ. Аллаһ
һеҙҙең ғәмәлдәрегеҙҙе күреп тороусы.
|
3.
|
Күктәрҙе һәм Ерҙе юҡтан бар итте. Һеҙгә һүрәт-ҡиәфәт бирҙе һәм һеҙҙең рәүешегеҙ
бик тә гүзәл булды.
Ҡайтыш та — Аллаһҡалыр.
|
4.
|
Аллаһ күктәрҙә һәм Ерҙә булғандарҙың барыһын да белеп тора.
Йәшереп-ҡасырып ҡылғандарығыҙҙы
ла, асыҡтан-асыҡ
ғәмәлдәрегеҙҙе
лә белеп тора. Аллаһ күңелдәрҙә ниндәй теләк, баштарҙа ниндәй фекер булғанды
ла белә.
|
5.
|
Байтаҡтан әүәлге йәшәйештәрендәге
инҡарсыларҙың хәл-хәбәре һеҙгә килеп ирешмәнеме ни? Улар ҡылмыштарына күрә,
язаһын да татыны. Улар өсөн әсе
ғазап
әҙерләнгән ине.
|
6.
|
Пәйғәмбәрҙәр
уларға
ап-асыҡ дәлилдәр килтергән ине, ләкин улар:
—
Ғәҙәти
бер бәндә беҙҙе тура юлға
йүнәлтәсәкме?
— тип инҡар иттеләр, йөҙ сөйөрҙөләр.
Аллаһ та һис бер нәмәгә мохтаж түгеллеген күрһәтте. Аллаһ — байҙыр, маҡтауға
лайыҡтыр. |
7.
|
Кәферҙәр менән мөшриктәр үлгәс яңынан терелеүҙе ҡәтғи
инҡар иттеләр. Әйт һин уларға:
— Валлаһи, һеҙ, һис шикһеҙ, яңынан тереләсәкһегеҙ, ахырҙа
ғәмәлдәрегеҙ
тураһында һеҙгә хәбәр биреләсәк, — тип. — Был эш Аллаһ өсөн бер ҙә ҡыйын түгел. |
8.
|
Шулай булғас,
Аллаһҡа, уның Пәйғәмбәренә
һәм индерелгән нурына (Ҡөръәнгә)
иман килтерегеҙ. Аллаһ
һеҙҙең
ғәмәлдәрегеҙҙән
хәбәрҙар.
|
9.
|
Мәхшәр көнө — барығыҙ
бергә туплана торған
көн (иҫәп-хисап, юғалтыуҙар,
алданыуҙар
һәм табыштар көнө). Аллаһҡа иман килтереп, изгелек ҡылған
кешенең хаталарын Аллаһ кисерер, уларҙы
Аллаһ
арыҡтарынан
шишмәләр ағып
ятыусы
йәннәттәргә урынлаштырыр.
Уар
шунда мәңге ҡаласаҡ. Бына,
бөйөк
Маҡсат — Сәғәдәт
шул булыр.
(«Ҡиәмәт
көнөндә кәферҙәр
фани донъя тормошона алданып, форсатты ысҡындырғандарын
аңларҙар. Йәүмүтүн
тәғәбүн
– ҡот
осҡос
алданыу,
зарар күреү көнө».
Али Тургут тәфсиренән.)
|
10.
|
Инҡарсылар менән аяттарымды ялғанға
сығарыусылар
йәһәннәмгә теркәлер. Улар шунда мәңге ҡаласаҡ. Ай-һай, хәтәр ер ул – улар
барасаҡ йәһәннәм.
|
11.
|
Бер генә ҡайғы
ла Аллаһ әмеренән башҡа төшмәҫ. Аллаһҡа инанған
кешенең күңелен Аллаһ тура юлға
йүнәлтер. Аллаһ бар нәмәне
лә
белеп тора.
|
12.
|
Аллаһҡа итәғәт
итегеҙ. Пәйғәмбәргә
лә итәғәт
итегеҙ. Йөҙ сөйөрәһегеҙ икән, сөйөрөгөҙ (унан Раббыға
ла, Пәйғәмбәргә
лә зыян булмаҫ). Пәйғәмбәр
бары тик үҙ вазифаһын асыҡ итеп белдереүсе
генә.
|
13.
|
Аллаһтан юғары
һис бер башҡа ҡөҙрәт
эйәһе юҡ. Мөьминдәр фәҡәт
Аллаһҡа һыйынып, Уға
ышанып йәшәйҙәр.
|
14.
|
Әй, иманлы кешеләр, ҡатындарығыҙ
һәм балаларығыҙ
араһында ла һеҙгә дошман булғандар
бар. Улар менән һаҡ эш итегеҙ. Әммә уларҙы
ғәфү
итһәгеҙ, хаталары арҡаһында уларҙы ҡаҡмаһағыҙ,
яңғылыштарын
ҡаплап ҡалғылаһағыҙ,
белеп тороғоҙ,
Аллаһ — ярлыҡаусы, сикһеҙ миһырбанлы кисереүсе.
|
15.
|
Дөрөҫөн
генә әйткәндә, байлығығыҙ
һәм балаларығыҙ
һеҙҙе һынар өсөн генә. Бөйөк әжер иһә Аллаһ янында булыр.
|
16.
|
Шулай булғас,
булдыра алғанса,
һеҙ Аллаһҡа ҡаршы баш күтәрмәҫкә тырышығыҙ.
(Аллаһ әмерҙәрен) тыңлағыҙ,
итәғәт
итегеҙ, үҙ мөмкинлектәрегеҙҙән сығып,
хәйер-саҙаҡа бирегеҙ. Нәфсеһен
тыя белгән кеше Сәғәдәткә
ирешер.
|
17.
|
Аллаһ ризалығы
өсөн бурыс бирһәгеҙ (сауаплы эш башҡарһағыҙ)
Аллаһ һеҙҙең әжерегеҙҙе ҡат-ҡат арттырыр һәм һеҙҙе ярлыҡар. Аллаһ әжерҙе мул
бирер, Ул яза бирергә ашыҡмай.
|
18.
|
Йәшерелгәнде лә, йәшерелмәгәнде лә Аллаһ белеп тора. Ул өҫтөндер,
хикмәт эйәһелер.
|