1.
|
Ха. Мим.
|
2.
|
(Ҡөръән)
рәхимле һәм
миһырбанлы Аллаһ ҡатынан индерелде.
|
3.
|
Мәғлүмәтлеләр
өсөн, аяттары асыҡ аңлайышлы
ғәрәп
телендә яҙылған
Китап ул.
|
4.
|
Был — ҡыуаныслы
хәбәр еткереүсе һәм киҫәтеүсе
Китаптыр. Ләкин күп кеше унан йөҙ сөйөрҙө.
Шуға
күрә, улар (ул өгөттәрҙе, һөйөнөслө хәбәрҙәрҙе) ишетмәй.
|
5.
|
Улар әйтте:
— (Эй, Мөхәммәд) күңел күҙҙәребеҙҙе элпә ҡаплап торғанға күрә, беҙ һинең
өгөттәреңде ишетмәйбеҙ. Ҡолаҡтарыбыҙ ҙа томаланған. Һинең менән беҙҙең арала
ниндәйҙер бер (күренмәҫ) кәртә бар. Тик, һин үҙ (дин)еңсә йәшә, беҙ ҙә үҙ
(дин)ебеҙсә йәшәйек. |
6.
|
Әйт һин:
— Мин һеҙҙең кеүек үк (ғәҙәти) кеше. Берҙән-бер Илаһ – Ул һеҙҙең дә Раббығыҙ,
тип миңә уахи ителде. Бары тик Уға ғына йүнәлегеҙ. Унан ярлыҡау һорағыҙ, — тип.
Аллаһҡа тиңдәш эҙләгәндәрҙең хәле бик тә хәтәр-яман. |
7.
|
Улар зәкәт бирмәй. Әхирәт көнөн инҡар итәләр.
|
8.
|
Хаҡтыр, иман килтереп, изгелек ҡылғандар өсөн бөтмәҫ-төкәнмәҫ әжерҙәр бар.
|
9.
|
Һин
уларҙан һора:
—
Ысындан да, Аллаһ Ерҙе ике көндә юҡтан бар иткәнен инҡар итеп, унан да ҡөҙрәтлерәк
башҡа бер хоҙай бар, тип уйлайһығыҙмы?
— тип. — Аллаһ —
ғәләмдәрҙең
Раббыһылыр. |
10.
|
Ул
(Ер йөҙөнә) ҡаҡшамаҫ тауҙар урынлаштырҙы. Бәрәкәттәр булдырҙы һәм теүәл дүрт көн
эсендә һәр кемдең ихтыяжынса ризыҡтар тәҡдир итте.
|
11.
|
Унан һуң томан төтөн хәлендәге Күккә
теләген йүнәлтте (Күкте яһаны); һәм Ергә һәм
күктәргә әмер итте:
—Теләһәгеҙ ҙә, теләмәһәгеҙ ҙә, Миңә бойһоноғоҙ! —тине. Тегеләр икеһе лә бер
юлы:— Теләп бойһонабыҙ, — тинеләр.
|
12.
|
Шулай
итеп, уларҙы ике көндә ете ҡат күк рәүешендә яралтты һәм
һәр Күккә үҙ вазифаһын йөкләне.
Һәм Беҙ яҡын ғәләмде ҡәндилләр (йондоҙҙар) менән биҙәнек, (тәртиптәре)
боҙолоуҙан да һаҡланыҡ. Бына был ғәмәлдәр еңелмәҫ ҡөҙрәтле Аллаһтың тәҡдире. |
13.
|
(Ошонан һуң да) улар (имандан) йөҙ сөйөрһәләр, әйт һин
(кәферҙәргә):
— Мин һеҙҙе Ғәд һәм Сәмүд ҡәүеменең башына төшкән (йәшенле дауыл) әфәт(е) кеүек,
һеҙҙең дә шул хәлдә ҡаласағығыҙҙы киҫәтеп ҡурҡытҡан инем, — тип.
|
14.
|
Пәйғәмбәрҙәр уларҙың алдарына сығып та, арттарына төшөп тә:
— Аллаһтан башҡаға ғибәҙәт ҡылмағыҙ, — тип өгөтләнеләр. Ләкин
улар:
— Раббығыҙ беҙҙең янға фәрештәләрен төшөрһөн (Үҙенең бар икәнен һәм ҡөҙрәтле
икәнен беҙгә иҫбат итһен). Шулай булмағанда беҙ һеҙҙең менән күндерелгән
нәмәләрҙе (аяттарҙы) инҡар итәбеҙ, — тинеләр.
|
15.
|
Ғәд ҡәүеме иһә донъяла саҡта хаҡһыҙ рәүештә тәкәберләнде:
— Беҙҙән дә ҡөҙрәтле кем бар? — тип маһайҙылар. Улар үҙҙәрен бар иткән Аллаһтың
уларҙан күпкә ҡөҙрәтле икәнен күрмәйҙәрме? (Күрмәмешкә һалышалармы?) Улар
аяттарыбыҙҙы инҡар итте.
|
16.
|
Шулар өҫтөнә Беҙ уларға донъяла уҡ рисуайлыҡ-хурлыҡ ғазабын татытыу өсөн, әфәт
көндәрендә зәмһәрирҙәй әсе һыуыҡ елдәр иҫтерҙек. Әхирәт ғазабы тағын да
хәтәрерәк буласаҡ. Кәферҙәргә шунда ярҙам итеүсе табылмаҫ.
|
17.
|
Сәмүд халҡына иһә Без тура юл күрһәттек. Әммә (күңел күҙҙәре) һуҡыр булыу
сәбәпле, улар аҙғынлыҡ юлын һайланы. Шулай итеп, ҡылған әшәкелектәренә күрә,
уларға рисуайлыҡ ғазабының йәшене килтереп һуҡты.
|
18.
|
Иманлыларҙы ҡотҡарҙыҡ. Улар (гөнаһ эшләүҙән һаҡлана) ҡурҡа ине.
|
19.
|
Аллаһҡа ҡаршылар (мөшриктәр, кәферҙәр, дәһриҙәр) утҡа (йәһәннәмгә) ташланаһы
Көндө бер урынға килтерелер.
|
20.
|
Ниһайәт, шунда барғас, ҡолаҡтары, күҙҙәре һәм тиреләре, уларҙың (донъяла
ҡылған) яманлыҡтарына шаһит буласаҡ.
|
21.
|
Улар үҙҙәренең тәненә әйтер:
— Ни өсөн һин миңә ҡаршы шаһитлыҡ ҡылаһың? — тип әйтерҙәр. Тән әйтер: — Һәр
нәмәне һөйләштерә торған Аллаһ беҙҙең дә телебеҙҙе асты. Иң әүәл һеҙҙе яралтты.
Яңынан Уға ҡайтарыласаҡһығыҙ. |
22.
|
— Һеҙ ҡолаҡтарығыҙҙы ла, күҙҙәрегеҙҙе лә, тәнегеҙҙе лә һеҙгә зыянға шаһитлыҡ
итмәһендәр тип, һаҡланманығыҙ бит, ҡылған гөнаһтарығыҙҙы Аллаһ күрмәҫ-белмәҫ,
тип уйланығыҙ.
|
23.
|
— Раббығыҙ хаҡында йөрөткән (кәфер) уйығыҙ һеҙҙе харап итте һәм һеҙ
бәхетһеҙлеккә дусар булдығыҙ.
|
24.
|
Әгәр ҙә улар (утта яныу ғазаптарына) сыҙай алһа, (сыҙай алмаһа ла) (мәңге) утта
ҡалыр. Ғазапты еңеләйтеүҙе теләп ялбарһалар ҙа, уларға еңеллек булмаҫ.
|
25.
|
Беҙ уларға (иманһыҙҙарға) бер тотһа ебәрмәй торған дуҫтар тәғәйенләнек. Был
дуҫтары уларҙың донъяла элек һәм хәҙер ҡылған (яманлыҡтарын) яҡшылыҡ тип күрһәтә
(ләззәтле боҙоҡлоҡҡа өндәй) һәм ахырҙа ла Сәғәдәткә ирешәсәкһегеҙ, тип алдай.
Үҙҙәренән әүәл йәшәп киткән ендәр һәм кешеләр башына төшкән ғазаптарға былар ҙа
лайыҡ. Шик юҡтыр, улар юғалтыуҙарға дусар.
|
26.
|
Аллаһты инҡар итеүселәр:
— Ҡөръәнде тыңламағыҙ. Уҡый башлаһалар, ғауға ҡуптарығыҙ, шаулашығыҙ. Шулай
иткәндә, Ҡөръән тауышын баҫтырырһығыҙ, (еңәрһегеҙ), — тип әйтәләр. |
27.
|
Инҡар итеүселәргә Беҙ дәһшәтле ғазап тәмен татытасаҡбыҙ һәм уларҙы ҡылмыштарына
күрә иң ҡаты язаға тартасаҡбыҙ.
|
28.
|
Аллаһҡа ҡаршы булғандарҙың язаһы — уттыр. Аяттарыбыҙҙы инҡар иткәндәре өсөн,
улар (тамуҡта) мәңге ҡаласаҡ.
|
29.
|
Кәферҙәр йәһәннәмдә:
— Раббыбыҙ, беҙҙе аҙҙырған ендәрҙе һәм юлдан яҙҙырған кешеләрҙе беҙгә күрһәт,
зинһар. Улар ҙа рисуай булһын, язаға тартылһын. Беҙ уларҙы аяҡ аҫтыбыҙға һалып
тапарбыҙ, — тип әйтерҙәр. |
30.
|
—Хаҡтыр, Раббыбыҙ — Аллаһ, тип тура юлға баҫҡандар янына
фәрештәләр иңер.
— (Ахырзамандан) ҡурҡмағыҙ, (туғандарығыҙ өсөн) хафаланмағыҙ, ҡыуанығыҙ: һеҙ
алдан уҡ вәғәҙә ителгән йәннәткә керәсәкһегеҙ, — тип һөйөнсө алырҙар. |
31.
|
— Беҙ (фәрештәләр) донъяла ла, Әхирәттә лә һеҙҙең дуҫтарығыҙ булырбыҙ. Йомарт
ярлыҡаусы, рәхмәте киң Аллаһ әҙерләгән ризыҡтарҙан йәнегеҙ нимә теләй, шуның
менән хушланырһығыҙ, теләгәнегеҙҙе табырһығыҙ.
|
32.
|
33.
|
Аллаһҡа йүнәлергә өндәгән һәм дә үҙе лә изгелекле ғәмәлдәр ҡылған
һәм:
— Мин мосолман! — тигән кешенең һөйләшеүенән дә тәмле һүҙле башҡа берәү бармы
икән? |
34.
|
Изгелек менән яманлыҡ бер булмаҫ. Һин яманлыҡты изгелегең менән баҫ (яманлыҡҡа
яуап итеп, изгелек ҡыл. Ул таш менән бәрһә, һин аш менән бәр). Шулай ғәмәл
ҡылғанда, икегеҙҙең арағыҙҙағы дошманлыҡ бөтөр, һеҙ дуҫлашырһығыҙ.
|
35.
|
Был ғәмәлдәргә (һиңә яманлыҡ ҡылғанға изгелек ҡылыуҙы) бары тик сабыр иткәндәр
(ҡыйынлыҡтарға түҙгәндәр) һәм насибы булғандар ғына ирешә ала.
|
36.
|
Әгәр шайтандан килгән әшәке фекер һине биләп алһа, Аллаһҡа һыйын.
Аллаһ барыһын да ишетеп, күреп тороусолор.
|
37.
|
Төн һәм
көндөҙ, Ҡояш менән Ай Уның мөғжизәләренән.
Әгәр ҙә Аллаһҡа
ғибәҙәт
ҡылырға
ынтылһағыҙ,
Ҡояшҡа ла, Айға
ла табынмағыҙ.
Уларҙы юҡтан бар итеүсе Аллаһҡа
ғына
сәждә итегеҙ.
|
38.
|
Әгәр кешеләр артыҡ
ғорур
(тәкәббер) булһа (Аллаһҡа
ғибәҙәт
ҡылмаһалар), уның ҡарауы (эргәһендәгеләр) Раббы янындағы
фәрештәләр арымай-талмай,
кис-көндөҙ Уға
тәсбих әйтәләр.
|
39.
|
Һин йәнһеҙ, ҡоп-ҡоро тупраҡты
күрәһең. Был да Уның дәлилдәренәндер.
Беҙ шул ҡоро тупраҡ өҫтөнә ямғыр
яуҙырғас,
тупраҡҡа йән керә, бүртә. Уға
йән биреүсе, әлбиттә, мәйеттәрҙе лә терелтә ала. Уның ҡөҙрәте
һәр нәмәгә етә.
|
40.
|
Аяттарыбыҙҙағы
Хәҡиҡәтте
боҙоп,
тура юлдан сыҡҡандар йәшеренеп ҡала алмаҫ. Шулай булғас,
Ҡиәмәт
көндө утҡа ташланған
яҡшымы, әллә Ҡиәмәт
көндө именлек эсендә (йәннәттә) булғанмы?
Теләгәнегеҙсә
ғәмәл
ҡылығыҙ.
Ул һеҙҙең нимә
ҡылғанығыҙҙы
күреп тора.
|
41.
|
Үҙҙәренә Китап килеп, уны инҡар итеүселәр (һис шикһеҙ, тейешле язаһын алыр). Ҡөръән
— тиңе булмаған
Китап.
|
42.
|
Уның артына ла, алдына ла нәжеслек йәбешмәҫ. Ул хикмәт эйәһе һәм ныҡ маҡталған
Аллаһтан индерелде.
|
43.
|
(Эй, Мөхәммәд) һинән алда килгән пәйғәмбәрҙәргә
һөйләнгәндән башҡа һүҙҙәр һиңә һөйләнмәҫ. Әлбиттә, һинең Раббың ярлыҡаусы һәм
әсе
ғазап
биреүсе лә.
|
44.
|
Әгәр
ҙә Беҙ был Ҡөръәнде
(ғәрәпсәнән)
башҡа телдә китап иткән булһа инек, улар әйтер ине:
— Ни
өсөн ул аяттар (ғәрәпсә)
тәфсилләп аңлатылмай? Үҙе
ғәрәп
булған
килеш, Ҡөръәне
ғәрәпсә
түгелме ни? (Ғәрәптәргә
башҡа
телдәге китап
аңлашылмаҫ), —тип әйтерҙәр ине. Әйт һин:
–
Ул кешеләргә тура юл күрһәтеүсе бер рәһбәр һәм шифа. Иман килтермәгәндәрҙең
ҡолаҡтарында
һаңғыраулыҡ
бар һәм
Ҡөръән
уларға
дөм-ҡараңғы
(донъя кеүек булыр). Әйтерһең дә, уларҙы (тауыш ишетелмәҫ) йыраҡлыҡтан
саҡыралар. |
45.
|
Хаҡтыр, Мусаға
Китап (Тәүрәт) бирҙек. Ләкин ул да ҡаршылыҡҡа осраны (уның бер өлөшөнә
ышандылар, ҡайһы
өлөштәрен инҡар иттеләр йәки бер төрлө кешеләр Тәүрәткә инандылар, икенсе
берәүҙәре уға
ышанманылар). (Әгәр ҙә) Аллаһтың (язаларҙы Ҡиәмәт
көнөнә саҡлы кисектерәм, тигән) һүҙе булмаһа ине, уларҙың (ул ике төркөмдөң)
араларындағы
ғауғалы
бәхәс бик тиҙ бөтөрөлгән булыр ине (Аллаһ уларҙы һәләк иткән булыр ине). Ҡөръәнгә
(Аллаһтан индерелгәненә) улар бик ныҡ шикләнеп ҡарай.
|
46.
|
Кеше изгелек ҡыла икән, үҙ файҙаһына булыр. Кеше яманлыҡ ҡыла икән, үҙенә зарар
булыр. Раббың бәндәләренә
ғәҙелһеҙ
түгел (гөнаһ ҡылмағанды
язаламаҫ).
|
47.
|
Ҡиәмәт
көнөнөң ҡасан буласағы
тураһындағы
мәғлүмәт
бары тик Аллаһ ҡарамағындалыр.
Уның
ғилеменән
тыш бер генә емеш тә (ҡабығын
ярып) үҫеп сыҡмаҫ, һис бер ҡатын ауырлы булмаҫ һәм бала тапмаҫ (һис бер әсә
хайуан быуаҙ
булмаҫ һәм быҙауламаҫ).
Аллаһ
уларҙан (кәферҙәрҙән):
—
Миңә тиңдәш (ҡөҙрәт
эйәләре) ҡайҙа? — тип һораған
Көндө улар:
—
Ант итеп әйтәбеҙ, арабыҙҙан (Һиңә тиң зат бар тип) шаһитлыҡ итеүсе булмаҫ, — тип
әйтерҙәр. |
48.
|
Әүәлендә (фани донъяла) улар ялбарып табынған
нәмәләрҙе (Ҡиәмәттә)
юҡҡа сығыр.
(Шунда
ғына)
улар ҡасып ҡотолор урын булмағанын
аңлар.
|
49.
|
Кеше хәйер һорауҙан (байлыҡ, мал, сәләмәтлек, оҙон
ғүмер
теләнеүҙән)
туҡтамаҫ. Өҫтөнә берәй бәлә килһә, шунда
уҡ
өмөтһөҙлөккә төшә, меҫкен
хәлдә ҡала.
|
50.
|
Хаҡтыр, башына төшкән зыяндан һуң, Беҙ уға
ниғмәт
әйләһәк:
—
Был минең үҙ хеҙмәтем арҡаһында килде, Ҡиәмәт
буласағына
ышанмайым.
(Ҡиәмәт
көнөндәге хисап ысын була ҡалһа) Раббыға
ҡайтарыла ҡалһам, Уның хозурында минең өсөн тағын
да мулыраҡ
ниғмәттәр
буласаҡ, — тип һурән һалыр. Беҙ инҡарсыларға
(күпме гөнаһ) ҡылмыштары тураһында хәбәр бирәсәкбеҙ һәм уларға
ауыр
ғазап
әсеһен татытырбыҙ. |
51.
|
Кешеләргә ниғмәт биргәнебеҙҙән һуң, тәкәбберлек менән йөҙ сөйөрәләр. Ләкин
уларҙың башына берәй бәлә килһә, (Аллаһҡа) ялбара башлайҙар.
|
52.
|
Әйт һин:
— Ул (Ҡөръән) Аллаһ тарафынан ингән булып та, һеҙ уны инҡар итәһегеҙ икән —
(хаҡтан) айырылған, йыраҡлашҡан кешенән дә аҙашҡаныраҡ башҡа берәү булырмы икән?
— тип. |
53.
|
Йыраҡта йәшәүсе халыҡтарға һәм үҙ ҡәүемдәре араһында ла аяттарыбыҙҙы күрһәтәбеҙ,
уның (Ҡөръәндең) ысын икәнен (Аллаһтан индерелгәнен) яҡшы белһендәр өсөн.
Раббыңдың һәр нәмәгә шаһит булғанлығы етмәҫме?
|
54.
|
Иғтибар итегеҙ: улар Раббы менән (Ҡиәмәт көнөндә) ҡауышыуға шикләнәләр. Белеп
тороғоҙ, Аллаһ бөтөн нәмәне үҙ ихтыяры менән урап аласаҡ.
|