1. |
Он |
2. |
Чист |
3. |
Ва чӣ |
4. |
Қавми |
5. |
Пас, |
6. |
Ва |
7. |
Он |
8. |
Оё |
9. |
Ва Фиръавну мардуме, ки пеш аз ӯ буданд ва низ мардуми Мӯътафиқа |
10. |
Фиристодаи Парвардигорашонро нофармонӣ карданд ва Худо низ ононро |
11. |
Чун об туғён кард, шуморо ба киштӣ савор кардем, |
12. |
то онро мояи пандатон гардонем ва гӯшнигаҳдорандаи панд онро фаро |
13. |
Чун як бор дар сур дамида шавад |
14. |
ва замину кӯҳҳоро баргиранд ва якбора дарҳам кӯбанд, |
15. |
он рӯз он ҳодиса ба вуқӯъ пайваста бошад |
16. |
ва осмон, ки дар он рӯз суст шудааст, бишикофад. |
17. |
Ва фариштагон дар атрофи осмон бошанд, Ва дар он рӯз ҳашт тан аз |
18. |
Он рӯз шуморо пеш оваранд ва ҳеҷ чизи шумо ниҳон намонад. |
19. |
Аммо ҳар кас, ки номаи аъмолашро ба дасти росташ диҳанд, мегӯяд: |
20. |
Ман яқин доштам, ки ҳисоби худро хоҳам дид». |
21. |
Пас, ӯ дар як зиндагии писандидаву хуш хоҳад буд |
22. |
дар биҳиште олӣ, |
23. |
ки меваҳояш дастрас бошад. |
24. |
Бихӯреду биёшомед, гуворо бод шуморо. Инҳо мукофоти аъмолест, ки |
25. |
Аммо он кас, ки номаи аъмолашро ба дасти чапаш диҳанд, мегӯяд: |
26. |
ва надониста будам, ки ҳисоби ман чист! |
27. |
Эй кош, ҳамон марг мебуду бас! |
28. |
Дороии ман маро суд набахшид, |
29. |
қудрати ман аз дасти ман баргирифт!» |
30. |
«Бигиредаш занҷираш кунед! |
31. |
Ва ба ҷаҳаннамаш дароред! |
32. |
Ва ӯро бо занҷире ба дарозои ҳафтод зироъ (аз оринҷ то ангушт) |
33. |
Зеро ба Худои бузург имон надошт |
34. |
ва ба таъом додан ба мискинон касеро тарғиб намекард. |
35. |
Дар он рӯз дар он ҷо ҳеҷ дӯсте нахоҳад дошт. |
36. |
Таъомаш чизе ҷуз чирку хуни аҳли дӯзах нест. |
37. |
Танҳо хатокорон аз он таъом мехӯранд. |
38. |
Пас, савганд ба он чӣ мебинед |
39. |
ва он чӣ намебинед, |
40. |
ки албатта, ин ҳаройна, сухани фиристодае бузургвор аст, |
41. |
на сухани шоъире. Чӣ андак имон меоваред! |
42. |
|
43. |
Аз ҷониби Парвардигори ҷаҳониён нозил шуда аст. |
44. |
Агар паёмбар баъзе суханонро бофта бар мо мебаст, |
45. |
ҳаройна, бо қудрат ӯро фурӯ мегирифтем, |
46. |
сипас, ҳаройна, раги дилашро пора мекардем |
47. |
ва ҳеҷ як аз шуморо тавони он набувад, ки монеъ шавад. |
48. |
Ва албатта, Қуръон барои парҳезгорон пандест. |
49. |
Мо, ҳаройна, медонем, ки аз миёни шумо касоне ҳастанд, ки такзиб |
50. |
Ва албатта, Қуръон кофиронро мояи пушаймонӣ аст. |
51. |
Ва он, ҳаройна, сухани ҳақ ва яқин аст. |
52. |
Пас, ба номи Парвардигори бузургат тасбеҳ бигӯй. |